Niets is wat het lijkt

‘De donkere kamer van Damokles’ mist zijn start zeker niet, met een aantal eerste pagina’s waarin onmiddellijk een fictief verhaal, een mysterieuze moord, een twijfelende, wat bizarre hoofdpersoon en een duistere sfeer op de voorgrond staan. De toon is hierbij gezet voor een wilde rit doorheen de rest van het boek waarin op een dwingende, bijna gehaaste, maar zeer treffende manier een wirwar van personages, steden, straatnamen, foto's, gebeurtenissen en een hele reeks ‘donkere kamers’ worden gepresenteerd, die zorgen voor een steeds toenemende verwarring en onduidelijkheid. Bovendien speelt het verhaal zich af binnen de context van de sluimerende onzekerheid en algemene achterdocht van de begin- en eindmaanden van de Tweede Wereldoorlog.
‘Niets is wat het lijkt’ als terugkerend thema bij WF Hermans, waarbij hij de lezer voortdurend uitdaagt een standpunt in te nemen of een keuze te maken tussen wit of zwart, goed of slecht, de held of de verrader. Een intensieve, niet vrijblijvende leeservaring, die nog een tijdje zal blijven nazinderen.