Verdriet om een verloren kind

Grace heeft in een sjieke woonwijk een auto-ongeval waarbij ze een zesjarig meisje doodrijdt, ze kan zich het ongeval niet meer herinneren. Tessel en Mark zijn de ouders van Pippa, ze gaan beiden anders met het verlies om. Het boek beschrijft zowel de gevoelens van Grace als van de ouders van Pippa. Ook Dave, de ex van Grace, komt aan bod. Er is ook nog het verhaal van een ouder echtpaar in de wijk dat eigenlijk ook rouwt om een nooitgeboren kind, ook al lijken ze in het begin vooral een vervelend stel oudjes. Het boek is zo realistisch dat het onvatbaar wordt, zoals het verdriet zelf. Enkel rond blz. 80 en ergens op een kwart van het einde 'verflauwt' het wat. Zeer goed geschreven, jammer dat het zo'n beklemmend onderwerp heeft. Je vraagt je heel de tijd af hoe dit boek zal eindigen, maar het boek stopt een half jaar na het ongeval, het kan nog alle kanten uit met de ouders en Grace en Dave (en zijn nieuwe relatie). Toch voelt het boek wel 'af', ik denk dat dergelijke inhoud/dit verdriet/deze onvatbaarheid nooit 'eindigt'. -- Het thema komt trouwens ook aan bod in bv. ,Het schaduwkind' van dezelfde auteur.