Mooi debuut dat me tot nadenken stemt.

Dit debuut kreeg ik door Jacob toegestuurd in ruil voor een eerlijke recensie. Hartelijk bedankt voor dit #recensieboek

Ondertussen heeft het boek een nieuw jasje gekregen en is het geredigeerd. Hoewel ik groot fan was van het eerste ontwerp, kan ik me ook zeker vinden in de nieuwe cover die al iets meer prijsgeeft over de inhoud van het verhaal.

We krijgen een inkijkje in het leven van Horst. Zijn leven wordt gedomineerd door angsten. Alcohol en slaap zorgen voor vergetelheid. Hij ondergaat, is observator van zijn eigen leven, laat het gebeuren zonder te beseffen dat hij de touwtjes in handen heeft...

Dan ontmoet hij Lene, een zonnestraaltje die zijn dag kleurt. Langzaam treedt hij uit zijn winterslaap, komt Horst terug buiten, onder de mensen, doet hij aan zelfzorg en vervult hij opnieuw een rol in andermans leven.

Toch heeft Horst nog steeds weinig grip op zijn eigen leven en zorgen de mensen rondom hem voor zekerheid en houvast. Hij blijft rond dobberen op het water en af en toe wordt er uit een reddingsbootje een boei gegooid die hij met beide handen aangrijpt...

Zou Horst uiteindelijk tot het besef komen dat hij ook zelf reddingswerker kan worden? Dat hij de boot zelf kan besturen, het roer omgooien, beslissingen nemen en de gevolgen dragen? Een inzicht die veel zelfkennis en moed vergt.

Een #comingofage verhaal waarbij je Horst, Lene, Mila en Liza stuk voor stuk beter leert kennen. Elk hebben ze een ander copingmechanisme om met hun bagage te dealen, maar dansen kan je altijd, ook in de regen!