Het leven staat stil maar gaat door

Wat was dit een ontroerend boek. Het kwam echt binnen.
In een rouwproces kan de beleving van de achterblijvers zo verschillend zijn. Helemaal ingewikkeld als na bijna een jaar het leven gewoon door lijkt te gaan en iedereen tegelijkertijd vastzit in zijn eigen manier van verwerken. Iets dat kinderen (en sommige volwassenen) zich niet zullen beseffen.

Het las heel vlot weg, het bleef mij boeien op allerlei vlakken: de vriendschap die Pim en Thilo sluiten; de spannende momenten die ze beleven in hun buurt, die ook niet doorsnee is; de hartverwarmende ontmoetingen die ze doen in de laatste hoofdstukken...
Het verhaal roept al lezende vragen op, maar een troost is dat ze ook (in mijn geval dan) beantwoord worden.
Ik wil er nog wel veel meer over vertellen, maar het mooiste is om dit prachtige debuut van Kris Terwindt zelf te ervaren. Dus lees het boek zelf, het is de moeite waard. Tissues bij de hand houden!
10+