Juliana: koningin in een keurslijf.

Jolande Withuis (1949) is er met Juliana in geslaagd een gedegen, goed voorbereid en op waarheid berustend stuk neer te zetten.

Het boek vertelt het levensverhaal van wijlen koningin Juliana, of "Jula", zoals zij in intieme kring genoemd werd. Alles komt aan bod; van haar geboorte (nadat Wilhelmina na haar geboorte nog enkele miskramen kreeg, was het duidelijk dat ze enig kind zou blijven), tot het sterven van haar geliefde vader Hendrik, en van haar studententijd in Leiden tot de ontmoeting en het huwelijk met Bernhard, die overigens later meerdere messen in haar rug zou drijven.

Withuis gaat geen onderwerp uit de weg en trekt meerdere heilige huisjes omver in haar drang naar waarheidsvinding. Van de Greet Hofmans-affaire tot Lockheed en Bernhard's vele maitresses, niets blijft buiten beschouwing. Ook de minder bekende schandalen krijgen een plaats in dit boek, dat overigens verre van sensatiezuchtig is.

Getracht is een evenwichtig portret te schetsen van een vrouw die, gedwongen tot het keurslijf waarin zij bij geboorte veroordeeld was, haar leven op haar eigen manier probeerde in te richten. Dit overigens telkenmale zonder Bernhard, die op de meest cruciale momenten liet blijken eerder een tegenstander dan een medestander te zijn. Withuis slaagt hierin meer dan voldoende. Zij kreeg geen toegang tot het Koninklijk Huisarchief, wel slaagde zij erin om via andere kanalen (na ieder hoofdstuk is een uitgebreide bronvermelding opgenomen) toegang te krijgen tot de intieme leefwereld van Juliana.

Tijdens het lezen van dit boek heb ik kennis opgedaan die mij schokteen, me verwonderde en me plezierde, maar bovenal heb ik aan het einde van het boek een enorme hoeveelheid respect voor Juliana verworven. Wat had zij het zwaar....en wat heeft ze het eigenlijk goed gedaan.

Rust zacht lieve Jula, het is goed zo.

En Withuis? Chapeau!