Niet helemaal zoals verwacht

Met De opgraving neemt Marie-José Verweij ons mee in een verhaal dat verteld wordt vanuit drie perspectieven: Anouk, de archeoloog; Bert, de onderzoeker; en Mieke, de wethouder. Dit is een aspect dat ik erg prettig vond, omdat je hierdoor het verhaal vanuit verschillende invalshoeken kunt beleven. Het zorgt voor meer diepgang en maakt de personages interessanter.

De schrijfstijl van Marie-José Verweij is zeker een pluspunt. Ze schrijft vlot en toegankelijk, zonder ingewikkelde taal of overmatig gebruik van vakjargon. De korte hoofdstukken maken het boek daarnaast makkelijk te lezen en geven je het gevoel snel door het verhaal te gaan.

Toch vond ik het verhaal als geheel wat teleurstellend. De premisse beloofde een spannende thriller, maar dat werd naar mijn mening niet helemaal waargemaakt. De eerste helft van het boek is behoorlijk traag, met weinig spannende gebeurtenissen en slechts wat vreemd gedrag dat de aandacht trekt. Pas tegen het einde komt er meer actie en spanning, en worden de losse draadjes bij elkaar gebracht. Dit maakt het slot zeker vermakelijk, maar het komt te laat om echt de impact te hebben die ik hoopte.

Al met al is De opgraving een aardig verhaal met een fijne schrijfstijl, maar het weet mij niet volledig te overtuigen als thriller. Voor wie van rustig opgebouwde verhalen houdt, kan dit boek alsnog een leuke keuze zijn.