De intensiteit van een highschool-romance, met een traumatisch tintje..

Raak me. Niet gaat over Sage, een 18 jarig meisje die als kind getraumatiseerd is waardoor zij enorm angstig op mannen reageert. Sage heeft afstand genomen van haar thuissituatie in Maine en alles wat daar gebeurd is, en is vele kilometers verderop in Nevada begonnen aan een nieuw leven en een studie aan de universiteit. Ze heeft letterlijk niets. Geen geld, geen dak boven haar hoofd en geen vrienden. Alles wat haar pijn kan doen probeert ze van zich af te houden.

Sage raakt al snel bevriend met April, die haar maar al te graag uit haar busje wil krijgen en een slaapplaats op de bank aanbied in het huis van haar broer, waar zij zelf ook woont. In eerste instantie denkt Sage dat Gavin Aprils broer is en geeft toe aan een sleepover. Daar ontdekt ze dat haar collega Luca, die eigenlijk model staat voor zo'n beetje alles waar Sage bang voor is de broer van April is, door wie zij tevens op ontbijt is getrakteerd. Sage worstelt met haar angst voor mannen en in het bijzonder Luca, maar weet al gauw een band op te bouwen met broer en zus.
Op het moment dat zij zich thuis begint te voelen blijkt dat Luca haar bijzonder hoog heeft zitten en beginnen de twee aan een korte, intense romance. Bijzonder aan dit moment is dat Luca wordt geschetst als een womanizer die speciaal voor Sage enorm rustig aan doet op seksueel gebied. De twee komen steeds dichter bij elkaar en op het moment dat ze comfortabel met elkaar worden gebeurd er iets vreselijks.
Sage werd al langere tijd lastig gevallen per mail door iemand uit haar verleden die zij liever nooit meer wil zien. Tijdens de kerstvakantie bij Luca's ouders wordt deze angst werkelijkheid, en maakt Sage het uit met Luca om te voorkomen dat hij alles over haar voormalige leven te weten zal komen.

De break-up scene breekt een ieders hart, en ik zal vast niet de enige zijn geweest die hardop 'NEE!' riep toen Sage de grote fout maakte Luca op een intens harde manier van zich af te stoten.

In het begin was het best moeilijk om helemaal in het verhaal terecht te komen, maar als je er eenmaal in zit is dit echt een boek wat je niet meer weg wilt leggen. Je word het verhaal ingesleurd en voelt bijna letterlijk alle emoties van het papier spatten. Ondanks de verdrietige cliffhanger is dit echt een feelgood boek. Je deelt al gauw Sages liefde voor Luca als lezer, gezien hij zo'n beetje alles is wat menig vrouw zoekt in een highschool-romance. Ik persoonlijk ben van mening dat het wel een beetje een sprookje is. Helaas heb ik de goedheid van Luca nog nooit in het echte leven mogen ervaren, maar dat maakt het boek zeker niet minder de moeite waard. Dit boek staat met liefde en plezier hoog in mijn favoriete boekenkast, en ik verwacht deze absoluut nog vaker te lezen.