“Soms moet je inderdaad gewoon doen wat je gevoel je ingeeft.”

Saar wordt op oudejaarsavond gedumpt door haar vriend. Hij vindt haar te saai. Saar zit het liefst in haar onesie op de bank, bestelt altijd dezelfde koffie en leest tien keer hetzelfde boek.

Saar besluit het over een andere boeg te gooien. Ze maakt een bucketlist met dingen buiten haar comfortzone. Iedere maand doet ze één activiteit. Ze hoopt hiermee de aandacht van Laurens te trekken zodat hij spijt zal krijgen van de breuk.

Haar beste vriendin Daisy vertrekt voor een jaar naar Amerika. Haar broer Matt zal zich tijdens dit jaar ontfermen over de stroopwafelwinkel. Saar huurt een ruimte van Daisy boven de winkel.

Het boek is echt een grappig tussendoortje, maar het pakte mij niet helemaal. Er zitten veel dramatische scènes in. Zo beland Saar bijvoorbeeld een keer verstopt in een kast wanneer ze stiekem bij iemand in de kamer is binnen gegaan. Voor mij was dit iets te cliché. Er gaat zoveel mis, dat het meer een soap lijkt.

Ik vind het personage van Matt wel heel leuk. Hij is echt een lieve, zorgzame, oudere broer, ook voor Saar. Het is aandoenlijk hoe hij zich over Saar ontfermt nu zij alles op alles zet om haar ex Laurens terug te winnen.