Een aangename verrassing.

Toen ik eraan begon dacht ik even 'help, wat is dit nu weer'
Hfst 1 had mijn inziens beter een proloog kunnen heten dat had het begin met het boek iets makkelijker gemaakt.
Al past het prima bij de gehele van de hak op de tak springende schrijfwijze in het boek.
Soms dacht ik hij schrijft zoals het in mijn hoofd werkt :)

Maar na een tijd begon ik aan de schrijfstijl te wennen waardoor het lezen prettiger werd. Er staan verschillende keren prachtige zinnen in die je laten nadenken over wat je nu net hebt gelezen.
Ik ben nooit iemand geweest die met pen en papier naast zich een boek leest. Maar dit was voor het eerst dat ik steeds zinnen las waarvan ik dacht die moet ik opschrijven, even highlighten in mijn hoofd. (das dus een voordeel van ereader dan kun je dat meteen doen)

Gaande weg het boek wordt het verhaal steeds duidelijker en begrijp je waar het over gaat. Ook al staan er nog genoeg dingen in waar ik geen touw aan vast kon knopen haha.

Het is erg mooi en verhalend geschreven tegen poëtisch aan. Hierdoor kun je je overal een goede voorstelling van maken en leeft het verhaal echt.
Ook al leest het voor mij niet even vlot door als dat ik gewend ben, ik heb er een week over gedaan, heb ik er toch uiteindelijk van genoten. Ik ben door dit boek nu ook nieuwsgierig naar eerder werk van Stefan.
Het is een verhaal dat nog een tijd na suddert in je hoofd nadat je het boek uithebt.