Wauw

Het debuut van Valentijn Ringelberg, ik werd verliefd op de omslag. Het maakte me nieuwsgierig en daagde me uit. Tot voorkort las ik niet echt de Young Adult of fantasie genres. Er waren maar weinig verhalen die me echt konden bekoren. Boeken zoals Voorbij het Wederwoud zorgen ervoor dat je ook deze genres wilt verkennen. Ik heb er erg van genoten en kan het warm aanbevelen.
.
Wat heb ik meegeleefd met Phaun, jezelf zo wegcijferen om een geliefde te helpen. De situaties waarin Phaun terecht komt zorgen voor de nodige emoties en je zou soms in het verhaal willen kruipen om haar te helpen.
Je leeft mee met Phaun en ik denk dat veel van haar emoties en situaties herkenbaar zijn voor veel lezers. De keuzes waar je voor komt te staan, kan je iedereen wel vertrouwen, hoe red je je uit een situatie zijn verschillende onderdelen in het verhaal. Waar ik mezelf terug zag in het boek was in het verdriet van Phaun. Kost wat kost wil ze haar zieke zus Celí redden, nog niet klaar om afscheid te nemen. Ze onderneemt een reis waarvan ze denkt dat het Celí zal helpen, lukt het Phaun om op tijd terug te zijn? En was het wel zo slim om de reis te ondernemen? Had ze niet beter in het Wederwoud kunnen blijven?
.
Het einde van het boek is open, en ik vraag me nu nog af in welke situatie Phaun terecht is gekomen. Hopelijk lezen we snel een deel twee.