Boek over verlies en hoe daar mee om te gaan als kind

Rudy wordt bijna zeven, maar blijft liever zes. Rudy denkt namelijk dat papa liever heeft dat de tijd stil was blijven staan sinds de dood van zijn moeder. Hij mist haar heel veel en is erg gehecht aan de blauwe tas die van zijn moeder was. Hij bedenkt een plannetje zodat hij vanuit zijn dromen zijn moeder kan meenemen, zodat zij weer bij Rudy is. Als ze haar as gaan uitstrooien heeft Rudy een klein potje mee waar zeelucht in gaat die hij gebruikt voor zijn plan. Thuis stopt hij allemaal spullen in de groene tas waar herinneringen aan zijn moeder zitten, zoals het spa rood die ze dronk bij gemberbier. Als hij gaat slapen neemt hij de gevulde tas mee om in zijn dromen aan haar te laten zien en vraagt of ze mee komt en weer bij hen kan zijn. De grote dag is aangebroken en Rudy wordt 7 jaar. Hij wil normaal gesproken niet denken aan zijn moeder door het grote verdriet, maar door zijn plan is hij er nu toch anders over gaan denken.

Het verhaal raakt mij best wel, omdat op een mooie manier wordt uitgelegd hoe dit kindje omgaat met de verdriet van zijn overleden moeder. Door te gaan dromen als hij slaapt en dan bij zijn moeder is raakt de lezer best wel, omdat dit een mooie manier van een kind kan zijn om met verlies van een dierbare om te gaan. Ook vind ik het mooi vertelt dat hij doormiddel van dierbare spullen in de tas te stoppen hij denk dat ze dan mee wil terugkomen naar de 'echte' wereld en dit wel de belevingswereld van een kind van zeven jaar kan zijn.

Het boek is opgebouwd vanuit een inleiding waarin wordt verteld dat Rudy volgens zijn vader liever zes kan blijven. Als de tijd stil was blijven staan was de moeder nog in leven moeder en de wereld beter. Hierbij wordt gelijk de hoofdgedachte van dit boek ingeleid. De kern van het verhaal gaat vervolgd verder dat hij het liefste droomt over zijn moeder en bedenkt een manier om haar dichtbij zich te krijgen. Als slot van het boek wordt benoemd hoe hij er nu over denkt dat hij jarig wordt.

Ik vind het een geloofwaardig verhaal, omdat helaas zulke gebeurtenissen zich kunnen afspelen in de wereld van een kind. Het verhaal is erg gericht op het kind dat hoopt zijn dierbare weer terug te krijgen door dromen en dierbare spullen verzamelen, wat vanuit het kind een soort van 'fantasie' en hoop is maar in het verhaal wordt wel duidelijk dat dit eigenlijk niet kan en dat dit alleen in dromen kan.

Ik vind het een best origineel verhaal, omdat vanuit de belevingswereld van een kind wordt beschreven hoe die met verlies omgaat. Dit vind ik een authentiek element omdat het dit boek erg eigen maakt en het een zwaar emotioneel onderwerp luchtig vertelt vanuit het perspectief vanuit een kind.

Het verhaal wordt op een informele, luchtige manier vertelt aan de lezer en gebruikt laagdrempelige woorden voor kinderen uit de onderbouw. Bij het gebruik van woordkeuzes is er bij dit boek opgelet dat de woorden niet te zwaar wegen voor een kind. De zin waarin staat dat de moeder van Rudy niet meer leeft, is in het verhaal ingeweven zodat het verhaal duidelijk wordt op een lichte manier. Er wordt namelijk bij de inleiding gezegd 'dat hij liever mama terug wil dat grote cadeaus'. Ook wordt er in het verhaal rekening gehouden met de belevingswereld van het kind zoals op de afbeeldingen elementen te tonen wat kinderen interesseert zoals een step, raket, vliegtuig en een bellenblaas.

De intentie achter dit boek is dat kinderen dit kunnen lezen die zoiets soortgelijks hebben meegemaakt. Een kind kan steun bij dit boek vinden en wilt de schrijver laten weten dat ze ook gezien worden en niet er alleen voor staan.