Lezersrecensie
(Her)lezen
De fantastische meneer Vos - Roald Dahl
De mens en de vos - het blijft een ongemakkelijke combinatie. We dichten hem menselijke eigenschappen toe: ze zijn slim, sluw, maar ook roofzuchtig en zelfs leugenachtig. We vinden ze prachtig om te zien in de vrije natuur, maar de boeren en mensen die op het platteland wonen zijn als de dood dat ze hun kippen komen roven.
Zo ook Bolus, Bits en Biet, de anti-helden van het allereerste boek van Roald Dahl, dat verscheen in 1970: Fantastic Mr Fox. Uitgeverij Fontein bracht het boek in 1972 uit met illustraties van Donald Chaffin en vertaald door Harriet Freezer. In 1996 verscheen de editie zoals we hem nu nog steeds kennen, met illustraties van Quentin Blake. Het boek is nu voor maar 5,99 te koop bij alle boekhandels als Kinderboekenweekeditie.
Waarom zou je De fantastische meneer Vos herlezen of voor het eerst lezen als je dat nog niet gedaan had? Het is een heerlijk, echt Dahl-boek. Alle ingrediënten zitten erin: vieze, onverzorgde hoofdpersonen, een vaart die ervoor zorgt dat je door de bladzijden vliegt, versjes waar je om moet lachen en een plot die je niet zag aankomen.
Meneer Vos zorgt goed voor zijn gezin. Maar de drie boeren Bolus, Bits en Biet zijn het spuugzat: iedere keer rooft hij hun kippen, eenden en kalkoenen. Ze besluiten hem te grazen te nemen, met grof geschut: ze graven en graven tot ze het hele bos hebben omgeploegd, maar nog steeds krijgen ze Vos en zijn gezin niet te pakken. Die heeft een slim plannetje bedacht, waar alle dieren die in holen wonen van profiteren...
In mijn kast staat nog de oude versie van dit boek. Ik heb er warme herinneringen aan: mijn ouders lazen het vaak voor en het was het lievelingsboek van mijn zusje. We hebben het hele boek eens als verrassing ingesproken op een cassettebandje (ja ja, het was 1989 ongeveer denk ik) en ze luisterde eindeloos naar onze stemmen op haar walkman (ook al zo’n ouderwets woord, maar dat is dus een draagbaar apparaat voor je cassettebandje...). Ik vind de tekeningen van beide illustratoren erg mooi passen bij het verhaal, maar Quentin Blake heeft wel echt een stempel gedrukt op het werk van Dahl. Kijk en oordeel zelf.
Ga dit boek halen voor maar 5,99 en lees het nog eens, geef het weg of lees het voor. Het is heerlijk, tijdloos, genieten.
De mens en de vos - het blijft een ongemakkelijke combinatie. We dichten hem menselijke eigenschappen toe: ze zijn slim, sluw, maar ook roofzuchtig en zelfs leugenachtig. We vinden ze prachtig om te zien in de vrije natuur, maar de boeren en mensen die op het platteland wonen zijn als de dood dat ze hun kippen komen roven.
Zo ook Bolus, Bits en Biet, de anti-helden van het allereerste boek van Roald Dahl, dat verscheen in 1970: Fantastic Mr Fox. Uitgeverij Fontein bracht het boek in 1972 uit met illustraties van Donald Chaffin en vertaald door Harriet Freezer. In 1996 verscheen de editie zoals we hem nu nog steeds kennen, met illustraties van Quentin Blake. Het boek is nu voor maar 5,99 te koop bij alle boekhandels als Kinderboekenweekeditie.
Waarom zou je De fantastische meneer Vos herlezen of voor het eerst lezen als je dat nog niet gedaan had? Het is een heerlijk, echt Dahl-boek. Alle ingrediënten zitten erin: vieze, onverzorgde hoofdpersonen, een vaart die ervoor zorgt dat je door de bladzijden vliegt, versjes waar je om moet lachen en een plot die je niet zag aankomen.
Meneer Vos zorgt goed voor zijn gezin. Maar de drie boeren Bolus, Bits en Biet zijn het spuugzat: iedere keer rooft hij hun kippen, eenden en kalkoenen. Ze besluiten hem te grazen te nemen, met grof geschut: ze graven en graven tot ze het hele bos hebben omgeploegd, maar nog steeds krijgen ze Vos en zijn gezin niet te pakken. Die heeft een slim plannetje bedacht, waar alle dieren die in holen wonen van profiteren...
In mijn kast staat nog de oude versie van dit boek. Ik heb er warme herinneringen aan: mijn ouders lazen het vaak voor en het was het lievelingsboek van mijn zusje. We hebben het hele boek eens als verrassing ingesproken op een cassettebandje (ja ja, het was 1989 ongeveer denk ik) en ze luisterde eindeloos naar onze stemmen op haar walkman (ook al zo’n ouderwets woord, maar dat is dus een draagbaar apparaat voor je cassettebandje...). Ik vind de tekeningen van beide illustratoren erg mooi passen bij het verhaal, maar Quentin Blake heeft wel echt een stempel gedrukt op het werk van Dahl. Kijk en oordeel zelf.
Ga dit boek halen voor maar 5,99 en lees het nog eens, geef het weg of lees het voor. Het is heerlijk, tijdloos, genieten.
1
Reageer op deze recensie
