Alles over walvisjacht

Moby Dick is geschreven vanuit het perspectief van Ishmael. Als hij down is gaat hij de zee op.

“It is a way of raising my spirits when they are low; I quietly take to ship”

Hij gaat altijd als matroos en dit keer ging hij mee op een walvisjacht. Hij kwam aan boord bij Captain Ahab en leerde alle trucs in het vak van de ervaren zeelui aan boord. Captain Ahab mist echter een been. Zijn been is gesneuveld in de strijd tegen de legendarische Moby Dick. De witte walvis. De schrik van elke walvisvaarder. Hij speelt met de kleine sloepen die hem proberen te vangen, spot met matrozen en verwoest boten. In plaats van te leren van zijn ervaring, is Captain Ahab uit op wraak. Hij moet en zal het wilde beest van de zee temmen.Zijn bemanning staat achter hem maar welke prijs betalen zij daarvoor?

Moby Dick is alom bekend, we weten dat het over een witte walvis gaat. Er zijn talloze interpretaties van dit boek verschenen, er zijn tekenfilms gebaseerd op het verhaal gemaakt en je hoort de naam best vaak vallen in je omgeving. Ik dacht, laat ik die eens lezen!

Echter, het is in 1851 geschreven en het Engels in die tijd was iets anders dan het nu is. Ik kom daar niet doorheen. Toen vond ik op marktplaats een Longman Simplified English versie uit 1959 en dacht ik; dat moet toch te doen zijn! En hoewel het nog steeds best oud Engels is voor mij, was dit echt goed te doen.

Het boek(je) begint met een beschrijving van de walvisjacht. Dat is echt gruwelijk (Als je daar niet tegen kan sla deze alinea even over!). De walvissen (eigenlijk potvissen) worden met een harpoen doorboort en aan de boot vastgezet. Daar schrikken ze zo erg van dat ze als een malle weg proberen te zwemmen en daardoor slepen ze de boot mee. Als de potvis moe wordt, iets dat erg lang kan duren, doorboren ze hem met meer harpoenen en wachten ze tot hij doodbloedt. Dan fileren ze hem en “oogsten” ze de olie uit de huid van de walvis. Bah. Goed begin hoor!

Dan is er Captain Ahab, een op wraak beluste kapitein met geen enkel respect voor de reuzen van de zee. Hij is knettergek. Afijn, interessant personage wel. Ishmael stond erbij en keek ernaar. Het hele boek. Er wordt in details beschreven hoe die hele jacht in zijn werk gaat, hoe de instrumenten voor de jacht werken en hoe ze genoemd worden, hoe je met een kaart en kompas kan navigeren op zee, wat ze eten, hoe ze met elkaar omgaan en wat de hiërarchie op zo’n schip is. Best interessant maar het maakt het wel een beetje saaie leesstof, het lijkt zelfs wel LESstof…

Daaronder liggend krijg je dus de gestoordheid van de kapitein steeds meer mee, de angst van de bemanning voor de man en er zit echt een goed moraal in. Wie probeert te wedijveren met de grootmachten der natuur zal het onderspit delven.

Ik was tijdens het lezen ook echt aan het duimen voor Moby Dick. Revenge will do you no good en het doden van een zeereus vind ik moeilijk te verteren. Moby Dick wordt overigens tot de laatste paar hoofdstukken niet daadwerkelijk gezien maar speelt een centrale rol gedurende het hele verhaal. Hij is een soort legende waarvan je niet zeker weet of hij daadwerkelijk zijn intrede doet in het boek.

Wat ik nog wel erg grappig was, was de termen die gebruikt worden. Potvis is in het Engels Sperm Whale, ze gebruiken Crotches om in de sloepen de harpoenen op te laten rusten en de witte walvis heet Moby Dick. Zien jullie het patroon?

Dit boek is een aanrader voor als je wil weten hoe de walvisjacht in zijn werk ging vroeger., voor een kijkje achter de schermen, als je wil weten hoe dat exact werkte. Verder is het eigenlijk best een saai boek. Desondanks toch een klassieker en dus de moeite waard!