Wat een talent om emoties, gevoelens en gedachten zo prachtig te verwoorden

Ik las in een andere recensie deze woorden: Een roman die langzaam binnenkomt maar nadien als een helse pijn na een verlammende knock-out aan je hersenen blijft kleven. En dit klopt als een bus, maar het is voor mij niet alleen het verhaal wat aan mijn hersenen blijkt kleven. Steeds als ik de kaft van het boek zie, of dat in huis, in een boekhandel of op internet is, springen de tranen bijna in mijn ogen. Ik krijg bijna zin om te huilen en dus niet alleen vanwege het verhaal, maar ook vanwege de prachtige schrijfstijl. De personages die zo mooi, zo diep en zo waarachtig worden beschreven, maar ook de emoties, gedachten, gevoelens en ervaringen die elke personage meemaakt. Ik geloof ze allemaal, ik begrijp ze allemaal, ik voel met allemaal mee en ik snap de stappen die ze zetten. Ik vind het zo knap, kan er jaloers van worden als je dat kunt. Dus ja, het is een boek waar ik vaak aan denk, aan het verhaal, maar ook aan de manier waarop het is geschreven.