Een gezin wat uiteenvalt en afzonderlijke gezinsleden in eenzaamheid achterlaat

Een gewoon gezin met opgroeiende kinderen in de jaren '70 van de vorige eeuw. Toch is het gezin Ouwenaer in het debuut van Sophie Tak Phinea's feest niet gewoon. De zoon vertoont lastig gedrag, waardoor het gezin in de knel komt en uiteindelijk uit elkaar valt. Het boek start 20 jaar later en vanuit het perspectief van alle gezinsleden lees je hoe ieder gezinslid het verleden heeft beleefd en geïnterpreteerd en leer je als lezer begrijpen waarom de gezinsleden zijn geworden zoals ze zijn geworden.

Het boek begint vanuit het perspectief van Hilmar de vader van het gezin. Je wordt direct een goed verhaal in gezogen, maar het duurt wel even voordat duidelijk wordt waar het boek zich naartoe beweegt. Naarmate er meer gezinsleden aan het woord komen, krijg je als lezer meer duiding. Richting het einde begint alles op zijn plaats te vallen. Met de wetenschap aan het eind van het boek, wilde ik toch nog even terug naar Hilmar. Zijn hoofdstuk heb ik nogmaals gelezen om hem met terugwerkende kracht beter te begrijpen. Het is jammer dat dat niet gelijk bij de eerste keer lukte.

Het is heel knap om geloofwaardig alle perspectieven naar voren te laten komen. Hoe je als gezinslid gebeurtenissen zo anders kunt ervaren en je je als mens dus ook zo anders kunt ontwikkelen, dat maakt dit prachtige boek duidelijk. Als lezer krijg je voor ieder gezinslid sympathie en begrijp je in meer of mindere mate de keuzes die ze maken. Knap gedaan en tevens een goede tip voor je eigen leven. Want waarom zou het alleen voor het gezin Ouwenaer gelden?

Een gezin wat uiteenvalt door de dynamiek die ontstaat door een kind met een geestelijke aandoening of ziekte. Veel thema's komen in het boek aan bod, maar wat bij mij blijft hangen is het thema eenzaamheid. Eenzaamheid wat cirkelt om ieder gezinslid en wat bepalend is geweest in hun ontwikkeling en verdere verloop van hun leven.