De zoektocht naar de eigen identiteit

Over een paar dagen komt alweer de derde film in de Divergent franchise in de bioscoop, ik kan niet wachten! En voor ik deze film ga zien, lees ik graag de hele serie opnieuw. Dat past bovendien goed binnen het kader van mijn persoonlijke herlees uitdaging voor 2016.
In de wereld van Divergent maken we kennis met het Chicago van de toekomst - een stad waarin de bevolking verdeeld is in vijf Factions: Abnegation, Dauntless, Amity, Erudite en Candor. Tijdens de jaarlijkse Choosing Ceremony moeten alle zestienjarige jongeren kiezen bij welke Faction ze de rest van hun leven willen horen. Voordat ze die keuze maken, legt elke jongere een test af – de zogenoemde Aptitude Test – waaruit blijkt welke Faction het beste bij je past. De resultaten van Beatrice blijken echter onbeslist; ze is Divergent en zou bij verschillende Factions thuis kunnen horen. Nu moet Beatrice een moeilijke keuze maken en ten alle tijden haar grote geheim bewaren; het feit dat ze Divergent is, kan namelijk voor grote problemen zorgen..

Mijn favoriete onderdeel van deze serie is de fenomenale world building. Het idee van de vijf Factions spreekt me enorm aan en is meteen iets wat jou als lezer aan het denken zet. Bij welke groep zou jij thuishoren? Welke menselijke deugd waardeer jij het meest? Oftewel: Divergent symboliseert voor veel adolescenten de zoektocht naar de eigen identiteit. Tegelijkertijd sta ik echter te springen om meer achtergrondinformatie: hoe en waarom zijn deze Factions gevormd?

Eerlijk gezegd vind ik wel dat de trainingsprocedure, oftewel de Initiation, erg lang duurt. Toen ik Divergent voor de eerste keer las, dacht ik dat dit het hele boek zou beslaan en ik was dan ook erg verrast toen het boek tegen het einde opeens een heel andere wending kreeg. Vanaf pagina 416 (in mijn editie) wordt de actie verdrievoudigt en barst er opeens een heel nieuw avontuur los. Op voorhand zijn er hierover natuurlijk wel wat hints gedropt - die bij het herlezen maar al te duidelijk naar voren kwamen. Toch had deze actie van mij best iets eerder mogen starten!

Ik weet niet zo goed wat ik van ons hoofdpersonage Beatrice/Tris moet vinden. Ik vind het zeker tof dat ze enorm veel persoonlijke groei doormaakt, maar af en toe is ze naar mijn idee iets te perfect. Denk bijvoorbeeld aan het aantal angsten bij haar Fear Landscape. Daarentegen ben ik blij met het feit dat het personage Tris meerdere lagen heeft. Enerzijds is het een stoere chick die niet op haar mondje is gevallen, voor haar vrienden opkomt en niet opgeeft. Anderzijds is Tris door haar jeugd in Abnegation behoorlijk preuts en emotioneel afstandelijk.

Wat me vooral opviel bij het herlezen van Divergent is dat het boek veel gewelddadiger is dan de film. Tijdens de Initiation vallen er meerdere doden en lopen onderlinge ruzies gevoed door jaloezie behoorlijk uit de hand. Door het brute geweld en de emotionele afstandelijkheid van Tris, moest ik toch een beetje denken aan The Hunger Games.

De verfilming van Divergent ken ik door en door omdat ik deze analyseerde voor mijn masterscriptie en daardoor was het soms wel moeilijk om het verhaal te lezen zonder de filmbeelden voor me te zien. Er vielen me veel verhaallijnen op die weggelaten zijn uit de film, wat natuurlijk begrijpelijk is, maar waardoor het boek toch nét wat beter in elkaar zit. Zo vond ik het bijvoorbeeld erg leuk om te lezen hoe Tris bevriend raakt met de Initiates die geboren zijn in Dauntless en vond ik de dubbele relatie met Christina en Will erg sterk neergezet. In de film mis je toch een beetje onderliggende de concurrentiestrijd tussen deze vrienden.

Toen ik Divergent voor het eerst las was ik meteen fan. Nog altijd vind ik dit en zeer sterk verhaal, met een interessante toekomstvisie en een mooie schrijfstijl. Ik was misschien niet helemaal overdonderd zoals bij de eerste keer lezen, maar dat neemt niet weg dat ik Divergent een must read vind voor alle fans van dystopieën.


Titel: Divergent | Auteur: Veronica Roth | Serie: Divergent #1 | Uitgeverij: HarperCollins | Jaar van verschijnen: 2011 | Beoordeling: ★★★★☆
Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.