Een te vet gemeste bantamhaan op een braadslee

Hier en daar irritant. De bekende kritieken op een zuur zeurderig toontje en nogal onsubtiel bovendien. Eens of oneens, ik kan iets dergelijks best hebben, maar niet op deze prekerige en drammerige wijze. Dan heeft het op mij een averechts effect.

Storing dus af en toe, maar Beck en zijn collegae zijn hun glans daarmee niet kwijt. Dit keer een bankoverval met dodelijke gevolgen en een zaakje dat letterlijk en figuurlijk stinkt. Het levert weer de nodige hoofdbrekens en vermakelijke interactie op. Met als extraatje een kleine gangstersmaak, want er wordt ondertussen een overval met een grote O gepland. Zo eentje die de carrières van de overvallers zou moeten beëindigen. Op welke manier dan ook.

Beck's rol is kleiner dan gedacht, maar daar staat een serieuze smaakmaker tegenover. Bulldozer Olsson. De nachtmerrie van elke bankrover. Heerlijk gedreven heerschap. De uitblinker in, wat mij betreft, tot nu toe, de minste in de serie is. Wat een gelul, man.