We Moeten Het Even over Jacob Hebben

De eerste helft van het boek althans. Niet dat het de psychologische toppen bereikt van Lionel Shrivers's tour de force, maar het komt dichter in de buurt dan gedacht. Best boeiend hoe vader, hulpofficier van justitie, en moeder, voormalig lerares en dochter van een zielenknijper, elk op hun eigen manier reageren op zoonliefs nieuwe status. Laten we zeggen dat het ze niet zo heel erg goed afgaat. Het maakt ze menselijk. De tweede helft staat vooral in het teken van de rechtszaak. Ook niet verkeerd. Met een dubbelrol voor bloed. Aparte snuiter, die Jacob. Ja, ik heb me hier wel mee vermaakt.