Therapeutisch

Het is een therapeutische ervaring, lezen over de verwikkelingen op Het Bureau. Maarten wordt getest als leidinggevende door zijn medewerkers en heeft moeite om in te zien dat hij zijn gezag moet laten gelden. Toch ontkomt hij er niet aan: “Als hij ooit gedacht had dat het mogelijk moest zijn een team samen te stellen van fatsoenlijke mensen zonder enige ambitie, dan was nu gebleken dat dat een illusie was” (pg 93).

Dramatische ontwikkelingen ontspinnen zich. Maarten krijgt het aan zijn maag. En heeft veel migraine. Het wordt drukker op Het Bureau. Privé en werk gaan door elkaar heen lopen, maar op een eenzijdige en ongelukkige manier. Zodra hij thuis gaat werken, krijgt hij Nicolien op zijn dak die dat onfatsoenlijk vindt. Maarten bedrukt het allemaal zeer en zweeft rond in zijn eigen angsten en vermeende beperkingen.

Toch neemt hij in zijn werken duidelijker stelling, met name naar buiten toe, waar hij beducht is op afbreuk van de reputatie van zijn wetenschappelijke arbeid. Intern is dat een ander verhaal, ergens zegt hij tegen een medewerker: “je moet Het Bureau gewoon als een inrichting zien. Als je dat doet dan wordt de rest vanzelf weer normaal”.

Briljant.