De worstelende wirwar

In Zestien paarden van Greg Buchanan (1989) wordt de lezer meegenomen naar het Engelse kustplaatsje Ilmarsh. Hier ontdekt Rebecca, de dochter van boer Albert Cole, zestien paardenhoofden. De hoofden bevinden zich in een cirkel in het weiland en zijn met één oog naar de hemel gericht. Inspecteur Alec Nichols wordt samen met forensisch arts Alan Cooper in geschakeld om deze mysterieuze zaak op te lossen.

Tot aan de laatste bladzijdes van het boek weet Buchanan de betekenis van de paardenhoofden verborgen te houden. Dit betekent echter niet dat het boek een spannende pageturner is. Daarvoor bevat Zestien paarden een enorme wirwar van constructies. Dit maakt de thriller onnodig ingewikkeld en vergt behoorlijk wat concentratie van de lezer. Ook betrekt Buchanan veel bijzaken in zijn verhaal, zoals WhatsAppberichten, niet goed te definiëren gedichten, verwarrende gedachten en zo meer. Dit leidt helaas erg af van de essentie van het boek.

Omdat ik dit boek van Hebban mocht lezen voor de leesclub, heb ik mij erdoorheen weten te worstelen. Was dit niet het geval geweest, dan had ik Zestien paarden allang weggelegd. Nu heb ik ondertussen begrepen dat er een verfilming van het boek komt. Deze wil ik wel gaan kijken, al was het maar om na te gaan of de essentie van het boek in de film helderder naar voren komt.