De dubbelzinnige naweeën van een oorlog

Yael Van der Wouden is er goed in geslaagd om de spanning op te bouwen in haar debuutroman De bewaring, zodat je deze als lezer heel moeilijk kunt wegleggen. De roman omvat vele ontrafelingen en mysterieuze geheimen, die van sommige zaken in eerste instantie iets onbegrijpelijks maken. Van iets heel kleins kan zij zaken tot in detail omschrijven om er een verhaal van te maken. Zoals bijvoorbeeld de uiteenzetting omtrent een stuk scherf van het servies. Enerzijds word je daarmee op het eerste gezicht op het verkeerde been gezet, maar gaandeweg het verhaal wordt steeds duidelijker aan wie dit servies eigenlijk toebehoorde. Maar ook het noemen van het dagboek met haar mysteries. Aan de andere kant zijn sommige zaken heel chaotisch omschreven. Zoals bijvoorbeeld de haat-liefdeverhouding tussen Isabel en Eva de Haas en de steeds verdwijnende dingen.

De roman illustreert niet enkel materiële zaken (dingen die verdwijnen), tijd (Zwolle, Overijssel na de wederopbouw, in de jaren 60 van de vorige eeuw), maar nog veel meer de menselijke aspecten. Van der Wouden laat je in eerste instantie gissen naar hoe de verhoudingen tussen de vele karakters met elkaar verweven liggen. Van de drie hoofdpersonages (Louis, Hendrik en Isabel) is duidelijk dat ze familie zijn, maar van de vele andere personages moet het verhaal toch met de nodige aandacht gelezen worden. Dat de roman sporen van de Holocaust nalaat, is niet heel direct te lezen, echter wel door de flarden van het noemen van wel of niet overleven van familieleden en bekenden in de concentratiekampen die opdoemen in het verhaal, maar ook het huis waarin Isabel samen met haar moeder en twee broers in de loop van de oorlogsjaren is komen wonen.

Van der Wouden komt oorspronkelijk uit Tel Aviv (Israël) maar is tegenwoordig woonachtig in Nederland waar zij lesgeeft in Creative Writing en Comparitive Literature (Literatuurwetenschappen). De bewaring is een debuut vol verlangens naar geschiedenis, het gevoel van thuis en het onverwachte element van wraak, maar ook naar eigen ontdekking. Frappant is ook dat Van der Wouden haar debuutroman als Engelstalig manuscript pardoes op het bureau liet belanden van topagent Anna Stein. Onder de naam The Safekeep. De bewaring zoals het in het Nederlands is gaan heten, is na vele vertalingen bij Uitgeverij Chaos beland, die weer een imprint is van Das Mag. Uit het Engels is het vertaald door Fannah Palmer en Roos van de Wardt.

Omdat sommige elementen in dit verder sterk opgebouwde verhaal toch een beetje te vaag zijn gebleven, heb ik 4 sterren toegekend aan deze roman.

Dank je wel Hebban dat ik ongecorrigeerde drukproef 193/350 van De bewaring mocht ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie.