Goed en fout in oorlogstijd

In 'De onwaardigen' van Roy Jacobsen, proberen diverse inwoners van een arme arbeidersbuurt in Oslo het hoofd boven water te houden in de verwarrende tijden van de Tweede Wereldoorlog. De Quisling-regering van Noorwegen werkt samen met de Duitse bezetter en dat betekent dat ieder zelf zijn afwegingen maakt hoe zich op te stellen: collaboreren, verzet bieden, vluchten of zich afzijdig houden. De grote onzekerheid gaat ook vooral om de 'anderen': wie is te vertrouwen, wie is verrader, wie opportunist? En het grote waarom?Ook binnen de eigen kring en familie. Hoewel Jacobsen in zijn andere boeken diep in de ziel kijkt van de hoofdpersonen, blijven in dit boek de motieven voor mij grotendeels onduidelijk. Of is dit juist de bedoeling van de auteur? En wordt hiermee juist de sfeer van onduidelijkheid, achterdocht en opportunisme in oorlogstijd op een bijzondere manier weergegeven?