Ondanks alles ...

In 'De vrouw die tegen de deur aanliep' refereert Roddy Doyle aan de vaak gebruikte verklaring die mishandelde vrouwen geven voor hun blauwe oog of andere verwondingen. Ook de hoofdpersoon in het boek geloofde in deze smoes tot ze zelf kennis maakte met de agressie van haar echtgenoot en zelfs tot lang daarna. Het constant vergoeilijken van het geweld door het steeds maar weer te wijten aan haar eigen gedrag loopt als een rode draad door het boek. En dat alles zonder zelfbeklag of sentimentaliteit. Erg knap hoe de schrijver erin slaagt om zo'n beladen thema als geweld binnen een huwelijk zoveel diepte te geven, zonder te vervallen in sensatie, medelijden of een beschuldigende toon. Een goed boek.