Lessen uit het verleden helpen bij de keuzes van nu

Juliette en Marie zijn allebei wees geworden toen zij 4 jaar oud waren en kort na elkaar in een weeshuis in Leiden geplaatst. Vanaf het begin zijn ze onafscheidelijk en groeide hun vriendschap.
Nu is het 1970 en zijn zij allebei 18 jaar. Zij verlaten het weeshuis en krijgen een kleine, knusse woning in een Leids hofje, het Mercatorhofje, waar zij naast elkaar kunnen wonen. Er zijn allerlei regels verbonden aan het wonen in het hofje waar ze zich aan moeten houden, maar vooral Juliette denkt dat dat geen probleem zal zijn. Zo is het verplicht een baan voor minstens 20 uur te zoeken en daarnaast 12 uur vrijwilligerswerk te doen. Juliette vangt haar taken enthousiast op. Marie vindt een baan voor 40 uur en dan is die 12 uur vrijwilligerswerk wel veel. Ook mannenbezoek is, zoals in elk hofje gebruikelijk was, ten strengste verboden.
Juliette komt in tweestrijd als Marie een keuze maakt waar zij niet achter staat. Moet zij haar vriendin ompraten of juist, tegen wat zij zelf vindt, door dik en dun steunen? Juliette kaart het aan bij dominee Riley, waar zij vrijwilligerswerk doet, zonder precies te zeggen waar het om gaat en om wie. Dan vertelt hij in een preek het verhaal van Beatrice Winslow en het weesmeisje Femke. Ook hoort Juliette van hem over het ontstaan van het weeshuis waar zij en Marie zo lang gewoond hebben en over zijn eigen familie. Daardoor snapt Juliette wat echte vriendschap inhoudt en weet zij wat ze moet doen. Welke keuze je ook maakt, als je je hart laat spreken, is het altijd goed.
De keuze voor de titel “Tegenkleuren” wordt duidelijk. En hoe belangrijk het is om je eigen keuzes te durven maken en daardoor soms tegendraads te zijn.

Na een wat trage en iets zoetsappige start (maar dat mag bij een feelgood roman) wordt “Tegenkleuren” een aangrijpend verhaal als de geschiedenis van Leiden ter sprake komt.
In zijn vlotte en beeldende schrijfstijl maakt Stefan Tetelepta duidelijk hoe het verleden invloed heeft op het heden en wat we daar nu van kunnen leren.
Naast de Leidse geschiedenis van het begin van de 19e eeuw wordt ook het belang van de visie van huisarts Frans Wong in 1970 voor de vrouwenemancipatie ter sprake gebracht. Hierdoor geeft “Tegenkleuren” een boodschap mee, die uitstijgt boven de meeste feelgood romans.

Stefan Tetelepta, 19 december 1970, groeide op in Schagen. Hij schrijft al ruim veertig jaar. Zijn werkzaamheden als freelance journalist voor onder andere het Leidsch Dagblad combineert hij met zijn schrijven. Daarnaast fotografeert en filmt Stefan Tetelepta.
In 2018 debuteerde Stefan met “Kismet” en in 2019 publiceerde hij “Nioma”. Eveneens in 2019 schreef Stefan ”Tegenkleuren” dat oorspronkelijk bedoeld was als kerstverhaal, maar uitmondde in een novelle.