Een onschuldig spel met duistere gevolgen

Hoofdpersoon in Duistere grens is Sieg Papadakis, multimiljonair geworden door het op de markt brengen van het spel Dark Frontier dat keer op keer uitgebreid wordt met nieuwe kaarten en mogelijkheden. Hij besluit in 2019 zijn bedrijf, Medusa, dat naast Dark Frontier nog veel andere spellen uitbrengt, te verkopen en in Griekenland te gaan wonen.
Maar zijn verleden achterhaald hem.
Negen jaar eerder, in hun studententijd, probeert hij samen met 3 vrienden, Julian, Summer en Farah, boodschappen uit de andere wereld op te roepen met een ouija bord. Helaas ging dat mis en werd er een kwade geest opgeroepen. Een oude man benaderde Sieg en gebood de vrienden naar een afgelegen loods te komen om de geest tot zwijgen te brengen. Daar moeten ze zich, vastgebonden, onderwerpen aan de oude man. Sieg weet de oude man te overmeesteren, maar dat gaat ten koste van zijn geweten.
Sieg houdt voor zich wat er precies gebeurd is, maar na enige tijd blijkt er nog iemand van de ware toedracht te weten. En deze persoon, die zich Argus noemt, chanteert Sieg met wat hij weet. Sieg kan niet anders dan Argus grote sommen geld te betalen, maar dit voorkomt niet dat zijn wereld instort.
Als mensen die hij liefheeft hieraan ten onder dreigen te gaan, besluit hij in te grijpen en de confrontatie met Argus aan te gaan.

Het verhaal wisselt in korte hoofdstukken steeds tussen 2010 en 2019 en wordt vanuit de derde persoon verteld. Door deze opzet kom je er als lezer steeds beter achter wat er op 30 juni 2010 gebeurd is en hoe het komt dat het zo veel invloed op het leven van Sieg heeft. Deze twee verhaallijnen draaien constant om elkaar heen en mede daardoor leer je de personen in het verhaal steeds beter kennen.
Het boek zit vol plotwendingen, die het verhaal spanning geven, en je wilt als lezer steeds doorlezen om erachter te komen hoe het allemaal precies zit.
De ontknoping komt toch nog onverwacht, zelfs als je de schokkende achtergrond gelezen hebt.

De schrijfstijl is vlot en boeiend, de omgeving wordt haast filmisch beschreven en je kunt je goed inleven in de gebeurtenissen.
De karakters worden goed uitgediept en je leert hen goed kennen. Vooral van Sieg, als hoofdrolspeler, begrijp je zijn motieven om te handelen zoals hij doet steeds beter.

Johnny Bollé, geboren en getogen in Antwerpen, studeerde Klinische chemie en werkte als paramedisch laborant. Op zijn dertigste sloeg hij een andere richting in en werd personal trainer en groepslesgever.
In 2018 debuteerde hij met de thriller Egyptisch Blauw. Hierna volgden Bloedmaan, Hij noemde me Duivelskind, Wilde Gok en Duistere grens.
In april 2018 won Johnny Bollé met zijn verhaal Euforie de schrijverswedstrijd 55 woorden (van Schrijverspunt).
In juni 2018 werd zijn verhaal Claustrofobie bekroond met de publieksprijs voor de wedstrijd MicroSleutel van Sweek.
In 2019 werd Bloedmaan door het lezersplatform van de VRT verkozen tot één van de 20 beste boeken van dat jaar.