Kort maar mooi

In deze novelle van slechts 118 pagina's heeft Stephan Tetelepta een heel mooi verhaal kunnen vertellen over 2 weesmeisjes die op hun achttiende het weeshuis verlaten en zelfstandig gaan wonen. Het weeshuis bood hen een soort van veiligheid want alles werd voor hen beslist, nu moeten ze zelf hun weg zoeken in het 'echte' leven. Heel mooi geschreven alweer, maar van zijn 'schrijverskwaliteiten' had Stephan Tetelepta mij al overtuigd met Kismet. En dit wordt hier weer bevestigd.