Lichaamstaal

Cassie Raven werkt als patholoog assistent bij het mortuarium. Ze heeft al een fascinatie voor dode dieren sinds ze klein was en intussen heeft ze die ook voor overleden mensen - maar wel op een respectvolle manier. Ze hoort wat de overledenen haar willen vertellen. Cassie draagt al een rugzakje mee voor ze in het mortuarium ging werken. Als een van haar vroegere leerkrachten waar ze veel aan heeft gehad op haar snijtafel belandt, gelooft ze niet dat ze door een ongeluk om het leven is gekomen.

Het verhaal begint redelijk inleidend waarin je Cassie wat beter leert kennen. Het verhaal bouwt zich daardoor wat langzamer op. Er worden verschillende overlijdens onderzocht in het mortuarium maar op twee ervan wordt dieper ingegaan. Een overlijden waar Cassie zich vragen bij stelt. Tegelijk leert ze rechercheur Flyte kennen via een zaak waarbij een lichaam ontvreemd wordt uit het mortuarium. De twee kunnen niet meer van elkaar verschillen en kunnen elkaar dan ook in eerste instantie niet uitstaan. Toch hebben ze elkaars kennis en expertise nodig in het onderzoek.

De spanning is redelijk laag maar de personages zijn interessant. Het verhaal focust zich niet alleen op het “interessantste overlijden” maar laat zien hoe het werk in het mortuarium eraan toe gaat. Ondanks de job die Cassie heeft, blijft het aantal gruwelijke beschrijvingen heel beperkt. Het verhaal heeft een klein paranormaal tintje.

De schrijfstijl is vlot en realistisch. De perspectieven worden verteld vanuit Cassie en rechercheur Flyte, waardoor je ze beiden goed leert kennen. Ook focust het verhaal zich niet op één zaak waardoor het nergens begint te vervelen, ondanks het gebrek aan spanning. Het plot is verrassend, en er volgen enkele onverwachte wendingen waardoor ik het verhaal heel snel heb uitgelezen.

Een serie waarbij ik zeker het tweede deel ook wil lezen! Hopelijk wordt de spanning dan wel wat opgedreven waardoor de thrillerserie nog wat meer tot zijn recht zou komen.