Asverze, een vierkant in een ronde wereld

Asverze, deel 1 van de Hypernacht serie, is het derde boek van Erik Le Romancier, het pseudoniem van Erik van der Heijden. Ik ben een van de gelukkigen die het al mag lezen. Erik is naast schrijver ook zanger en ondernemer. Zijn debuut, de verhalenbundel 'Stilte graag!', verscheen in 2015. 'Liefde, Lust en Andere Ongemakken' kwam twee jaar later uit. De cover van Asverze is een prachtig ontwerp van Jen Minkman, hoofd van uitgeverij Dutch Venture Publishing en zelf schrijfster van YA verhalen. Ze schreef 'Het boek van voorheen' en het vervolg 'De wereld achter het water'. Ze ontwierp de omslagen voor 'Falco en de gestolen Stympa's' van Nienke Pool en 'Geestverwanten' van Hilda Spruit.

Het begint al goed met een aantal zeer vrouwonvriendelijke teksten uit het Nieuwe Testament en de Koran. De toon is gelijk gezet. In Maanwelle zijn vrouwen in alles ondergeschikt aan mannen. Ook Asverze, dochter van boekdrukker Ysmer, moeder Ysala en zus van Asmara en Asgard. Als ze ongesteld wordt, verandert ze ineens van meisje in een vrouw. Dus kan ze uitgehuwelijkt worden. Haar aanstaande is Lazar, zoon van een van de raadsleden van Maanwelle. Hij komt uit een zeer goede, adellijke familie met geld, aanzien, huizen en land. En hij is erfgenaam van de functie van zijn vader, lid van de Raad van Alderlingen. Een vrouw zou in haar handen knijpen met zo'n man! Asverze niet. Ze wil maar één ding: Haar vrijheid. Maar dat is onmogelijk.

De schrijver houdt misschien iets te veel van kleurrijke beschrijvingen en bijzinnen. De omgeving van Maanwelle wordt op deze manier wel duidelijk geschetst. Maanwelle is rond, alles daarbuiten is rond. En in het Mistwoud is het gevaarlijk. Er woont allerlei kwaads en slechts in het bos dat iedereen maar beter kan mijden.

"Het Mistwoud was een onafzienbare, ondoorgrondelijke wirwar van wortels, stammen, takken, bladeren, mos en klimplanten. Een altijd schemerige hel, doordrenkt met de stank van rotting en doorschoten met de klamme, kronkelende nevelslierten waaraan het bos zijn naam had te danken."

Een aantal ongeloofwaardigheden valt op: De ouders van Asverze zijn zeer geschokt als zij aangeeft dat ze niet wil trouwen met Lazar, maar zij hebben haar toch opgevoed? Zij hebben haar eerder die vrijheden toegestaan. En ze slaan hun dochters nogal eens. Voor een vrouw die zo ondergeschikt is aan haar man geeft Ysala vaak luidkeels haar mening om vervolgens hysterisch te worden als Asverze een weerwoord heeft. Het gegeven dat meisjes als ze ongesteld worden, uitgehuwelijkt kunnen worden is vreemd. Dit zou betekenen dat meisjes van een jaar of 11/12 al moeten trouwen en kinderen krijgen. Zoals Asverze en Asmara worden beschreven, zijn zij beslist ouder dan dat.

Erik schetst haarfijn hoe een kleine gemeenschap - met weinig tot geen contact met de buitenwereld - kan verworden tot een soort dictatuur waar de mensen (mannen) met macht nog meer macht krijgen door angst te creëren.
Het is knap dat deze wereld uit de fantasie van de schrijver is ontsproten, maar helaas blijft het gevoel van weerzin tegen deze wereld het verhaal overschaduwen.