Lezersrecensie
Op zoek naar identiteit
Denizhan, kortweg Deniz, Kuypers en zijn zus Suzan zijn de kinderen van een Nederlandse moeder en een Turkse vader. Deze is een stuk ouder dan zijn vrouw en heeft ook nog een gezin in Turkije. Hij was geen leuke vader, hij was nors, had woede uitbarstingen en vond Nederland waardeloos. Het idee was continu om naar Turkije te remigreren met zijn Nederlandse gezin. Maar dat gebeurde nooit.
Nu Deniz zelf vader is en in Amerika woont heeft hij de behoefte om een boek te schrijven over zijn vader. Wie was hij eigenlijk, hoe was zijn jeugd in Turkije en hoe was het om tussen 2 werelden te leven. Maar Deniz heeft al jaren geen contact meer met zijn inmiddels 80-jarige vader. Wel met zijn moeder en zus, die hij regelmatig bestookt met vragen omtrent het verleden.
Maar, zoals hij zelf opmerkt, herinnert iedereen zich de dingen anders, dus wat is waarheid?
Het boek is opgedeeld in twee delen, Rusteloosheid en Eindeloosheid.
"Als het verhaal van mijn vader er een van rusteloosheid is, dan moet daar een verhaal van eindeloosheid tegenover staan, iemand die altijd op dezelfde plek bleef en daar gelukkig was"
In deel 1 probeert Deniz het leven van zijn vader te reconstrueren op basis van wat hij inmiddels weet. Maar er zitten grote gaten in, die hij dan maar zelf probeert in te vullen. In deel 2 bezoekt hij eindelijk zijn vader, maar hij is nog steeds bang voor hem en durft de belangrijkste vragen niet te stellen. En vader zwijgt, tot vlak voor het einde, dan komt de aap uit de mouw.
De grote vraag "Nurture of Nature " dringt zich hier steeds op. Wie maakt je tot wie je bent, je genen of je ervaringen. En kun je ontkomen aan je genetische erfenis of is dat überhaupt vechten tegen de bierkaai?
Het geheel is best een mooi verhaal over de ouder-kind relatie. De schrijfstijl is ook mooi, en de laatste hoofdstukken zijn ontroerend.
Maar het knaagt en het schuurt. Deniz vult veel zelf in en de toon in deel 1 is klagerig, moeilijk en lastig. En Deniz noemt het een roman, maar het gaat wel over zijn eigen leven. Dit voelt onecht, was het dan niet beter geweest om fictieve namen te gebruiken?
Al met al een boek met plussen en minnen. Deel 1 krijgt van mij 2 sterren, deel 2 krijgt er 3 en de schrijfstijl met alle filosofische overpeinzingen krijgt er 4. Een gemiddelde van 3 sterren in the end
Nu Deniz zelf vader is en in Amerika woont heeft hij de behoefte om een boek te schrijven over zijn vader. Wie was hij eigenlijk, hoe was zijn jeugd in Turkije en hoe was het om tussen 2 werelden te leven. Maar Deniz heeft al jaren geen contact meer met zijn inmiddels 80-jarige vader. Wel met zijn moeder en zus, die hij regelmatig bestookt met vragen omtrent het verleden.
Maar, zoals hij zelf opmerkt, herinnert iedereen zich de dingen anders, dus wat is waarheid?
Het boek is opgedeeld in twee delen, Rusteloosheid en Eindeloosheid.
"Als het verhaal van mijn vader er een van rusteloosheid is, dan moet daar een verhaal van eindeloosheid tegenover staan, iemand die altijd op dezelfde plek bleef en daar gelukkig was"
In deel 1 probeert Deniz het leven van zijn vader te reconstrueren op basis van wat hij inmiddels weet. Maar er zitten grote gaten in, die hij dan maar zelf probeert in te vullen. In deel 2 bezoekt hij eindelijk zijn vader, maar hij is nog steeds bang voor hem en durft de belangrijkste vragen niet te stellen. En vader zwijgt, tot vlak voor het einde, dan komt de aap uit de mouw.
De grote vraag "Nurture of Nature " dringt zich hier steeds op. Wie maakt je tot wie je bent, je genen of je ervaringen. En kun je ontkomen aan je genetische erfenis of is dat überhaupt vechten tegen de bierkaai?
Het geheel is best een mooi verhaal over de ouder-kind relatie. De schrijfstijl is ook mooi, en de laatste hoofdstukken zijn ontroerend.
Maar het knaagt en het schuurt. Deniz vult veel zelf in en de toon in deel 1 is klagerig, moeilijk en lastig. En Deniz noemt het een roman, maar het gaat wel over zijn eigen leven. Dit voelt onecht, was het dan niet beter geweest om fictieve namen te gebruiken?
Al met al een boek met plussen en minnen. Deel 1 krijgt van mij 2 sterren, deel 2 krijgt er 3 en de schrijfstijl met alle filosofische overpeinzingen krijgt er 4. Een gemiddelde van 3 sterren in the end
2
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marina67
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
