MEDEPLICHTIG AAN TIJDROOF
Ooit al een goede thriller gelezen? Zo een waarvan je niet genoeg kan krijgen. Een waarvan je wil blijven verder lezen en weten hoe het afloopt. Een waarvan je je moet bedwingen om niet direct naar de laatste pagina te springen om het einde te weten. Een dat medeplichtig is aan tijdroof.

Het boek dat zorgvuldig in deze recensie voorkomt, is ‘Medeplichtig’ van Nicci French. Nicci French is geen enkele schrijver, maar een duo. Het Britse echtpaar bestaat uit Nicci Gerrard en Sean French. Ze zijn beiden journalist van beroep en hebben ondertussen al 11 thrillers en een kortverhaal op hun naam staan. ‘Bezeten van mij’ en ‘Onderhuids’ waren genomineerd voor de Trouw Publieksprijs in 2000 en ’01. ‘De verborgen glimlach’ won de Zilveren Vingerafdruk (prijs voor het spannendste boek) in 2003. Dit echtpaar weet dus duidelijk hoe ze thrillers boeiend moeten maken. ‘Medeplichtig’, het boek dat ik gelezen heb, is een van hun jongste boeken en past in het rijtje van hun vorige boeken, die ook thrillers waren.
Het verhaal gaat over Bonnie Graham, een jonge muziekleerkracht, die haar minnaar Hayden vermoord terugvindt. Hij ligt in het appartement van Liza, een vriendin van Bonnie, die momenteel op vakantie is. Het was Haydens tijdelijke verblijfplaats. Bonnie besluit om met haar beste vriendin Sonia het lijk weg te halen en te dumpen in een meer wat verderop. Ze proberen alle sporen uit te wissen en het voorval te doen lijken of Hayden zomaar is vertrokken. Hij was tenslotte muzikant, en je weet wel hoe dat gaat. Bonnie had aan een vriendin beloofd om op haar bruiloft te spelen en had wat mensen opgetrommeld om een band te vormen voor even. De leden zijn; Neal, Sonia, Amos, Joakim, Guy en… Hayden. Dat hij zomaar niet meer komt opdagen, begint toch te knagen bij de anderen en ze gaan wat informeren. Vooral Sally, een oude vriendin van Bonnie bij wie ze repeteren, is ongerust. Ze had ook een verhouding met Hayden en gaat hem als vermist opgeven. Daarbij komen wel meer grote geheimen aan het licht, Hayden was tenslotte niet bepaald een lieverdje. Wie heeft hem vermoord? Worden Bonnie en Sonia betrapt op hun daden? Dat zijn maar enkele van de vragen die men in dit boek stelt…
Wat me direct opviel, is dat het verhaal niet chronologisch werd verteld. Het was opgesplitst in fragmenten met ‘ervoor’ en ‘erna’. Meerbepaald wat er voor de moord gebeurde en wat na de moord. Dat verhoogde volgens mij het spanningsgehalte. Je komt tenslotte stuk voor stuk te weten wat dan uiteindelijk het hele verhaal wordt. Dat zet aan tot verder lezen. Vandaar ook mijn gekozen titel.
Het boek is geschreven in de ik-vorm. Zo is de identificatie met het hoofdpersonage gemakkelijker, het is alsof je zelf het hoofdpersonage bent. Het feit dat het dan weer in de verleden tijd is geschreven, geeft je een bepaalde afstand vind ik. Het hele verhaal wordt als het ware afgespeeld als een filmrolletje, een soort van duister verleden.
De thematiek is eigenlijk tijdloos en universeel. Moord is iets van alle tijden dus je hebt niet iets van “Wat gebeurt hier nu?” De manier waarop bijvoorbeeld het politieonderzoek verloopt, kan wel veranderen maar op dit moment is het wel realistisch. Natuurlijk zet dit thema aan tot nieuwsgierigheid om verder te lezen, een van de grootste troeven van een thriller vind ik. Op de thematiek valt of staat een boek.
De stijl is natuurlijk ook belangrijk. ‘Medeplichtig’ is vlot geschreven voor mij. Niet met een buitengewoon moeilijke woordenschat, maar toch nog boeiend genoeg om te lezen. Voor je het weet zit je al 50 pagina’s en een uur verder.
Wat je waarschijnlijk al wel merkte, is dat ik het een heel goed boek vond. Dit is mijn eerste boek van dat ik van Nicci French lees en het smaakt naar meer. Deze mening heb ik ook al gehoord van een deel andere mensen. Veel van hun boeken zijn ook verfilmd, dus daar ga ik ook eens naar informeren.
Een van de redenen waarom ik dit boek zo goed vond, is dat het niet zozeer om het politieonderzoek gaat. Ik ben niet echt een detectievefan, en hier wordt vooral de nadruk gelegd op de gedachten van de personages, hun achtergrond en gewone leven. Dat is wel iets wat me aanspreekt in een boek.
Verder vind ik gewoon de schrijfstijl heel vlot lezen, ook al is het een toch wel dikker boek. Het was sneller uit dan ik dacht. Op vlak van verhaallijn is het niet langdradig. Er komen altijd wel nieuwe dingen bij maar het blijft toch wel realistisch en niet overdreven. Ik heb nog geen andere boeken van hun gelezen, dus ik kan niet echt vergelijken. Maar als hun andere boeken net zo goed zijn als deze, zal dat zeker niet zo blijven.
Wie al een leeftijd heeft van ongeveer 16 jaar of ouder en wel een thriller kan smaken, raad ik dit boek toe. Het is vlot, spannend en onverwacht. Het heeft ook een ironisch einde maar daarvoor zal je het dan moeten lezen. Mijn mening is dat je wel krijgt waarop je had gehoopt, een nuttig tijdsverdrijf.