Lezersrecensie
Adembenemend mooi
Dit is nu typisch een roman die ik nooit zelf zou hebben uitgezocht. Maar ja, als je in een leesclubje zit, komen er soms prachtige pareltjes op je pad. Zoals dit boek uit 1929. Een prachtig verhaal over een onmogelijke liefde, over de kloof tussen culturen, geloven en mensen.
Het verhaal is eigenlijk eenvoudig: Ali Kahn, een jongen uit een steenrijke, adellijke moslimfamilie in Bakoe wordt al heel jong verliefd op een christenmeisje, Nino, een prinses uit Georgië. Ze houden innig veel van elkaar, maar er gaapt natuurlijk een gigantische kloof tussen die twee. Het verhaal volgt hun leven tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie.
De taal is heel toegankelijk en soms zelfs poëtisch, bijna sprookjesachtig. Je leest het in een adem uit. Het grappige was dat in onze leesclub afgelopen maandag de meningen zeer verdeeld waren. De mannen waren veel negatiever dan de vrouwen. Ze vonden het vooral raar dat wij het zo'n mooi boek vonden, terwijl er nogal wat vrouwonvriendelijke passages in staan. Nino wordt op een gegeven moment door Ali opgesloten in een harem in Perzië, er is sprake van dreigende eerwraak en vrouwen zijn volgens een wijze man die Ali spreekt wezens zonder ziel.
De mannen in de leesclub vonden ook dat Nino maar een afhankelijk, weinig geëmancipeerd wezen is. Nu moet je zo'n boek natuurlijk lezen in de context van de tijd waarin het is geschreven. Bovendien waren wij het helemaal niet eens met de mannen: voor haar tijd is Nino juist zeer onafhankelijk. Ze weigert zich te conformeren aan het geloof van Ali, draagt geen sluier in de harem en blijkt later een gewiekste diplomate. Ze kiest heel bewust voor een leven met een man uit een totaal andere cultuur. Nee hoor, Nino is mijn heldin!
Na afloop heb ik me in de schrijver verdiept en dan blijkt ook nog eens dat hij een mysterieuze man was, waarvan lang onbekend was wie hij eigenlijk was. Een verhaal op zich! Nu is het wachten op de film Ali en Nino die er ook nog eens aan schijnt te komen.
Een aanrader dus: een mooi boek dat leest als een trein.
Het verhaal is eigenlijk eenvoudig: Ali Kahn, een jongen uit een steenrijke, adellijke moslimfamilie in Bakoe wordt al heel jong verliefd op een christenmeisje, Nino, een prinses uit Georgië. Ze houden innig veel van elkaar, maar er gaapt natuurlijk een gigantische kloof tussen die twee. Het verhaal volgt hun leven tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie.
De taal is heel toegankelijk en soms zelfs poëtisch, bijna sprookjesachtig. Je leest het in een adem uit. Het grappige was dat in onze leesclub afgelopen maandag de meningen zeer verdeeld waren. De mannen waren veel negatiever dan de vrouwen. Ze vonden het vooral raar dat wij het zo'n mooi boek vonden, terwijl er nogal wat vrouwonvriendelijke passages in staan. Nino wordt op een gegeven moment door Ali opgesloten in een harem in Perzië, er is sprake van dreigende eerwraak en vrouwen zijn volgens een wijze man die Ali spreekt wezens zonder ziel.
De mannen in de leesclub vonden ook dat Nino maar een afhankelijk, weinig geëmancipeerd wezen is. Nu moet je zo'n boek natuurlijk lezen in de context van de tijd waarin het is geschreven. Bovendien waren wij het helemaal niet eens met de mannen: voor haar tijd is Nino juist zeer onafhankelijk. Ze weigert zich te conformeren aan het geloof van Ali, draagt geen sluier in de harem en blijkt later een gewiekste diplomate. Ze kiest heel bewust voor een leven met een man uit een totaal andere cultuur. Nee hoor, Nino is mijn heldin!
Na afloop heb ik me in de schrijver verdiept en dan blijkt ook nog eens dat hij een mysterieuze man was, waarvan lang onbekend was wie hij eigenlijk was. Een verhaal op zich! Nu is het wachten op de film Ali en Nino die er ook nog eens aan schijnt te komen.
Een aanrader dus: een mooi boek dat leest als een trein.
2
Reageer op deze recensie
