Simpel sprookje laat je dromen <3

Hoe is het mogelijkheid dat een van de meest eenvoudige, clichematige verhalen die ik in lange tijd heb gelezen, me zo gepakt heeft, dat ik zelfs regelmatig met een brok in mijn kerl zat te lezen en het boek in 24 uur verslonden heb?
Omdat Kiera Cass me weer even het dromerige meisje in me naar boven gehaald heeft, en me doen laten dromen van galante prinsen en onvoorwaardelijke liefdes en mooie jurken en alles wat ik als klein meisje wenste. Wat een heerlijk boek en wat een kunst om dit verhaal te vertellen en me niet te laten ergeren maar juist die oude dromen weer voor even te laten leven, klasse!