Indrukwekkend verhaal, hou deze auteur in de gaten!

We leren hoofdpersonage Rêve kennen als zij voor het gerecht staat. Haar gedachten in de proloog zijn shocking en maken heel nieuwsgierig naar hoe ze daar terecht is gekomen.

Schuldgevoelens, rouw, vervreemding van haar ouders en vrienden, verwarring, een paar dingen die Rêve overkomen als haar broertje tijdens een avondje samen stappen komt te overlijden. Schuldgevoelens zijn volgens mij de spil waar haar daaropvolgende daden om draaien... waardoor ze een voor mij als lezer moeilijk te bevatten stap neemt. Een stap met verstrekkende gevolgen die haar en haar leven nog verder richting complete chaos brengt.

Het is de auteur, Roanne van Voorst, in mijn ogen zeer goed gelukt de lezer een kijkje te geven in de geest van iemand die steeds meer in de war raakt, steeds verder van zichzelf verwijderd raakt en vooral, steeds getraumatiseerder raakt. PTSS komt niet alleen voor bij mensen in oorlogsgebieden, maar kan ook in andere situaties gebeuren. Ik denk dat PTSS bij Rêve ontstond door de dood van haar broertje, waardoor ze zichzelf alleen maar verder de vernieling in is gaan helpen en uiteindelijk trauma op trauma oploopt.

Zeer indrukwekkend verhaal, niet te ingewikkeld om te lezen, blijft nog lang na het lezen in je gedachten zitten. Ben nu erg benieuwd geworden naar meer van deze auteur, haar eerste boek komt dan ook op mijn leeslijstje te staan.