Lezersrecensie
Het leven kan bitter zijn
Als bittere sinaasappels is het debuut van Milena Palminteri , die op 75 jarige leeftijd debuteerde en met dit boek de Italiaanse boekhandelsprijs won.
Palminteri kwam op het idee voor dit boek doordat zij op haar werk een dossierstuk tegenkwam over een kind in een mandje en de verdenking dat het kind verkocht werd. Deze gebeurtenis is de rode lijn in het verhaal. De roman kent twee verhaallijnen, een lijn speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw en de andere in 196o, twee historische lijnen door elkaar heen, dat werkt goed in het boek. Het houdt het verhaal verrassend en als lezer krijg je afwisseling.
Palminteri verwerkt in de oudste verhaallijn veel Italiaanse geschiedenis , enige kennis hiervan maakt het boek makkelijker te begrijpen, in ieder geval kunnen een gebeurtenissen hierdoor beter begrepen worden. Het leven was niet makkelijk aan het begin van de twintigste eeuw in Italië en er gebeurde veel dat geheim bleef. Palminteri weet dit levendig te beschrijven en komt in het verhaal vaak met verwijzingen naar de titel.
Het grootste minpunt van het boek is de schrijfstijl, een aantal zinnen klinkt warrig in het Nederlands, aangezien het een vertaald werk betreft is niet in te schatten of deze waardigheid door de auteur komt of door de vertaling. Het is in ieder geval jammer , omdat het verhaal wel blijft boeien. Je wil weten hoe het afloopt.
is het boek een aanrader? Voor lezers die houden van historische romans zeker, voor lezers die houden van verzorgd taalgebruik zijn er betere boeken.
Palminteri kwam op het idee voor dit boek doordat zij op haar werk een dossierstuk tegenkwam over een kind in een mandje en de verdenking dat het kind verkocht werd. Deze gebeurtenis is de rode lijn in het verhaal. De roman kent twee verhaallijnen, een lijn speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw en de andere in 196o, twee historische lijnen door elkaar heen, dat werkt goed in het boek. Het houdt het verhaal verrassend en als lezer krijg je afwisseling.
Palminteri verwerkt in de oudste verhaallijn veel Italiaanse geschiedenis , enige kennis hiervan maakt het boek makkelijker te begrijpen, in ieder geval kunnen een gebeurtenissen hierdoor beter begrepen worden. Het leven was niet makkelijk aan het begin van de twintigste eeuw in Italië en er gebeurde veel dat geheim bleef. Palminteri weet dit levendig te beschrijven en komt in het verhaal vaak met verwijzingen naar de titel.
Het grootste minpunt van het boek is de schrijfstijl, een aantal zinnen klinkt warrig in het Nederlands, aangezien het een vertaald werk betreft is niet in te schatten of deze waardigheid door de auteur komt of door de vertaling. Het is in ieder geval jammer , omdat het verhaal wel blijft boeien. Je wil weten hoe het afloopt.
is het boek een aanrader? Voor lezers die houden van historische romans zeker, voor lezers die houden van verzorgd taalgebruik zijn er betere boeken.
5
2
Reageer op deze recensie
