Lezersrecensie
Recensie De terechtstelling
Ik kende Val McDermid van de reeks 'Wire in the blood', die gebaseerd is op haar boeken. Daarom kon ik De terechtstelling niet laten liggen toen ik het tegenkwam.
In Derbyshire, in een heel klein afgelegen dorpje verdwijnt in de jaren '60 een meisje. De hele streek wordt afgezocht, maar een lichaam wordt nooit gevonden. Het is de eerste zaak voor een nieuwe inspecteur, en het blijkt meteen een zaak te zijn die hem de rest van zijn carriere blijft achtervolgen.
Ik vond dat het boek erg langzaam op gang kwam. Ik had me verheugd op het lezen ervan -na het zien van Wire in the blood- maar het pakte me in het begin helemaal niet. Ik heb het zelfs een tijdje aan de kant gelegd, en toen ben ik weer begonnen toen ik een lange treinreis voor de boeg had. Het hielp. Bij de tweede poging kreeg het verhaal mij wel te pakken en werd er een mooi beeld geschetst van de kleine, totaal afgezonderde gemeenschappen op het platteland van Engeland en de jaren 60. Daar zou ik dus echt niet kunnen leven. Het verhaal is in twee delen gedeeld, het eerste speelt ten tijde van de verdwijning zelf, het andere 25 jaar later wanneer er nieuwe ontwikkelingen blijken te zijn in de zaak. Met de schrijfstijl had ik geen problemen, al is het zoals vaak even wennen. Het verhaal deed me een beetje denken aan een andere thriller, die op het moment erg populair is, maar als ik zeg welke, verklap ik het verhaal al.
In Derbyshire, in een heel klein afgelegen dorpje verdwijnt in de jaren '60 een meisje. De hele streek wordt afgezocht, maar een lichaam wordt nooit gevonden. Het is de eerste zaak voor een nieuwe inspecteur, en het blijkt meteen een zaak te zijn die hem de rest van zijn carriere blijft achtervolgen.
Ik vond dat het boek erg langzaam op gang kwam. Ik had me verheugd op het lezen ervan -na het zien van Wire in the blood- maar het pakte me in het begin helemaal niet. Ik heb het zelfs een tijdje aan de kant gelegd, en toen ben ik weer begonnen toen ik een lange treinreis voor de boeg had. Het hielp. Bij de tweede poging kreeg het verhaal mij wel te pakken en werd er een mooi beeld geschetst van de kleine, totaal afgezonderde gemeenschappen op het platteland van Engeland en de jaren 60. Daar zou ik dus echt niet kunnen leven. Het verhaal is in twee delen gedeeld, het eerste speelt ten tijde van de verdwijning zelf, het andere 25 jaar later wanneer er nieuwe ontwikkelingen blijken te zijn in de zaak. Met de schrijfstijl had ik geen problemen, al is het zoals vaak even wennen. Het verhaal deed me een beetje denken aan een andere thriller, die op het moment erg populair is, maar als ik zeg welke, verklap ik het verhaal al.
1
Reageer op deze recensie