Alles blijft hetzelfde maar dan anders

WIE?
‘Er zijn dingen die je beter niet vergeet, en ze beschrijven op papier roept veel meer details op dan als ik ze ergens in mijn volle hoofd laat slingeren.’ Zo motiveert Evelien De Vlieger op haar weblog waarom ze een jaar na haar reis naar Canada toch nog begon aan een verslag. De Vlaamse auteur reisde in de voetsporen van grootvader Maurice De Vlieger, die er in 1929 een nieuw leven zocht. Evelien De Vlieger baseerde er haar jeugdroman op: Ga niet naar Canada - en andere misverstanden over de liefde.

WAAROVER?
Klaar is 16. Ze past een weekendje op de kat van haar grootouders. In alle rust kan ze zich voorbereiden op haar typediploma. Met haar klasgenoot Peer heeft ze een weddenschap. Als ze zakt, mag hij alles met haar doen wat hij wil. Dan vindt Klaar een oud schrift van haar opa, waarin hij vertelt hoe hij als jongen van 19 naar Canada vertrok en verliefd werd op Mary, een Duitse immigrantendochter. Langzaam wordt duidelijk waarom de grootvader in het boek hals over kop toch terugging naar zijn geboorteland België.

WANNEER?
Ga niet naar Canada speelt in 1987. Behalve dat er toen nog typediploma’s werden gehaald, maakt Evelien De Vlieger niet duidelijk waarom ze het verhaal daar plaatst. Dat is een van de weinige dingen die storen in de knap geconstrueerde roman. Drie stemmen vertellen: Klaar als ze oefent op de typemachine, een verteller die alles overziet en de jonge Maurice die in briefvorm vertelt over Canada.

WAAROM?
Klaar is huiverig voor én nieuwsgierig naar de liefde. Dat wordt gespiegeld in het verhaal uit het verleden. Mooi, hoe dingen hetzelfde blijven en ook anders zijn. Het contrast tussen de pubertaal van Klaar en de bijna dichterlijke beschrijvingen van de nog jonge opa is minder gelukkig. Zijn mooie woorden maken Klaars taal nóg minder fraai en dat is jammer.