Lezersrecensie
De verbeelding krijgt kleur
WIE?
Ernest van der Kwast brak door met Mama Tandoori, een roman over de hilarische trekjes van zijn Indische moeder die meteen een bestseller werd. Met zijn verhalenbundel Giovanna’s navel toonde hij een melancholische kant. De familie Lazuriet is zijn andere gezicht, zijn debuut voor kinderen.
EN WIE?
Sieb Poshuma natuurlijk. Illustrator van ongekende kwaliteit en eigenzinnigheid. Een van het type dat bij ieder boek verder wil komen. Naast andere prijzen, werden zijn boeken twee keer bekroond met de Gouden Penseel.
WAAROVER?
De familie Lazuriet vertelt in woord en beeld het verhaal van de rijkste familie van de wereld. Ooit was de vader avonturier op zoek naar een nieuw diersoort, hij vond een goudmijn, een berg van lazuursteen en bouwde er zijn paleis op. Het lazuur maakte het gezin zo rijk dat de kinderen James en Victoria alles wat ze zich wensen stante pede aangesleept krijgen door robots, de bedienden van de familie. Zoveel ingewilligde wensen, dat kan niet goed gaan. James en Victoria moeten nodig wijze les krijgen.
WELKE?
Fantasie is meer waard dan welk materieel bezit ook. Wie zich kan verbeelden, is rijk. Daar leggen duizenden pony’s of op afstand bestuurbare raketten het tegen af. Wat in je hoofd en je hart zit, daar draait het om.
WEL?
Sieb Posthuma toont de ‘boodschap’ in de ontwikkeling van zijn illustraties. Op de eerste bladzijden zet hij de letterlijk schitterende familie Lazuriet met potloodstreken neer. Hoewel de flower-power en huizenhoge sleehakken vrolijk over de pagina’s dansen, blijft de familie flets. Wanneer de verbeelding langzaam wint van het tastbare speelgoed, krijgen de beelden kleur. Daarmee verbeeldt Sieb dat fantasie sterk is, sterker dan welk speeltje ook.
OF?
Een boek is geen wedstrijd maar De familie Lazuriet had aan kracht gewonnen als Ernest van der Kwast de concurrentie was aangegaan met Sieb Posthuma. Waar de illustrator de fantasie kleurt, blijven de woorden van de schrijver flets. Knotsgekke gedachten kunnen prachtig zijn, maar Ernest van der Kwast laat zich teveel meeslepen door poep en pies, snotneuzen en rijke stinkerds. Een gemiste kans om de ontwikkeling van de illustraties in taal te evenaren.
Als De familie Lazuriet een ode aan de fantasie is, is dat te danken aan de beelden.
Ernest van der Kwast brak door met Mama Tandoori, een roman over de hilarische trekjes van zijn Indische moeder die meteen een bestseller werd. Met zijn verhalenbundel Giovanna’s navel toonde hij een melancholische kant. De familie Lazuriet is zijn andere gezicht, zijn debuut voor kinderen.
EN WIE?
Sieb Poshuma natuurlijk. Illustrator van ongekende kwaliteit en eigenzinnigheid. Een van het type dat bij ieder boek verder wil komen. Naast andere prijzen, werden zijn boeken twee keer bekroond met de Gouden Penseel.
WAAROVER?
De familie Lazuriet vertelt in woord en beeld het verhaal van de rijkste familie van de wereld. Ooit was de vader avonturier op zoek naar een nieuw diersoort, hij vond een goudmijn, een berg van lazuursteen en bouwde er zijn paleis op. Het lazuur maakte het gezin zo rijk dat de kinderen James en Victoria alles wat ze zich wensen stante pede aangesleept krijgen door robots, de bedienden van de familie. Zoveel ingewilligde wensen, dat kan niet goed gaan. James en Victoria moeten nodig wijze les krijgen.
WELKE?
Fantasie is meer waard dan welk materieel bezit ook. Wie zich kan verbeelden, is rijk. Daar leggen duizenden pony’s of op afstand bestuurbare raketten het tegen af. Wat in je hoofd en je hart zit, daar draait het om.
WEL?
Sieb Posthuma toont de ‘boodschap’ in de ontwikkeling van zijn illustraties. Op de eerste bladzijden zet hij de letterlijk schitterende familie Lazuriet met potloodstreken neer. Hoewel de flower-power en huizenhoge sleehakken vrolijk over de pagina’s dansen, blijft de familie flets. Wanneer de verbeelding langzaam wint van het tastbare speelgoed, krijgen de beelden kleur. Daarmee verbeeldt Sieb dat fantasie sterk is, sterker dan welk speeltje ook.
OF?
Een boek is geen wedstrijd maar De familie Lazuriet had aan kracht gewonnen als Ernest van der Kwast de concurrentie was aangegaan met Sieb Posthuma. Waar de illustrator de fantasie kleurt, blijven de woorden van de schrijver flets. Knotsgekke gedachten kunnen prachtig zijn, maar Ernest van der Kwast laat zich teveel meeslepen door poep en pies, snotneuzen en rijke stinkerds. Een gemiste kans om de ontwikkeling van de illustraties in taal te evenaren.
Als De familie Lazuriet een ode aan de fantasie is, is dat te danken aan de beelden.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marjon Kok
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
