boek met veel irritatie

Model gezin waarbij vader Matthijs hard werkt voor de kost, moeder Olga de zorg op zich neemt rondom het huis(houden) en gezin en een puberende dochter Juliette.

Matthijs krijgt een nieuwe baan aangeboden en grijpt dit met beide handen aan. Na een knallende start, komt Olga erachter dat Matthijs zijn collega Jens zich anders voordoet dan hij daadwerkelijk is. Zij vangt per ongeluk een gesprek op, waarbij Jens zich negatief uitlaat over Matthijs. Sindsdien staat Olga op scherp. Als vervolgens Juliette een niet te bevatten ongeluk krijgt, is bij Olga het vuur aangewakkerd. Zij zal de onderste steen boven krijgen. Dit gespit in Matthijs zijn contacten gaat erg ver en wanneer Matthijs erachter komt, kan zij alles verwachten, behalve begrip.

De auteur heeft een fijne, vlotte schrijfstijl, waardoor het boek leest als een trein. Hoofdpersonage Olga krijgt de nodige diepgang in het verhaal, maar de andere personages die ook een belangrijke rol hebben, blijven oppervlakkig. Het draait in het verhaal voornamelijk om Olga en haar (soms onbegrijpelijke) acties.

Die titel zegt het al, maar het boek zorgde bij mij voor enorm veel irritatie. Begrijp mij niet verkeerd. Het boek zelf irriteerde ik mij totaal niet aan, maar de personages. Ik werd helemaal kriegel van de acties en voornamelijk de reacties. De ene keer raakte ik enorm geïrriteerd door Olga haar acties. Sommige acties vond ik ver gezocht, maar als je voelt dat jouw gezin op het spel staat.. wat zou je dan doen?
Maar waar ik mij constant aan irriteerde is het totale onbegrip wat zij kreeg van haar man, dochter en zus. Olga kon helemaal niets goeds doen in hun ogen, terwijl duidelijk was dat alles wat zij deed, goed bedoeld was. Daarbij kon ik mij haar acties ook goed voorstellen, omdat die man van haar totaal niets los liet en deed alsof hij alles onder controle had, terwijl overduidelijk was dat dit niet het geval is. Olga werd afgezet door haar man dat ze blij mocht zijn dat hij haar 'gered' had uit het milieu waar ze vandaan kwam en dat Olga maar braaf huismoedertje moest gaan spelen. Bij mij kookte dan het bloed, terwijl het maar een verhaal was. Dat het deze emoties op roept, is een goed teken voor de auteur. Het verhaal deed daadwerkelijk wat met mij.

Het verhaal bevat vele twisten, maar de meeste vrij voorspelbaar. Behalve het einde. Dat heb ik wel een keer moeten overlezen. Dit vond ik erg goed gevonden!

Een minpunt vond ik de laatste hoofdstukken. Ineens werd hierin alle gal gespuwd over haar verleden. Ik heb deze hoofdstukken ook met een raar gevoel gelezen, alsof deze hoofdstukken hier totaal niet pasten. Ik had het fijner gevonden dat deze waren verweven gaandeweg het verhaal. Nu krijg je ineens een hoofdstuk alleen maar over de tijd toen ze bij haar moeder woonde. Het gevoel dat dit nog even snel verteld moest worden, voordat het boek uit was. Het is misschien juist bepalend voor waarom Olga bepaalde dingen heeft gedaan, maar nog voelt het als mosterd na de maaltijd.