Baldacci, geen thriller maar fantasy?

Baldacci verkent met het boek ‘The Finisher’ het voor hem onbekende terrein van de ‘fantasie’. Daarnaast schrijft hij met dit boek ook zijn eerste YA-boek. Is het een succes? Of moet hij zich weer gaan richten op de volwassenen boeken? Volgens mij kan hij best een aardig boekje schrijven voor de Young Adult!

Het verhaal gaat over Vega, een meisje dat met haar broertje en de andere dorpsbewoners in een armoedig dorp woont. Vega heeft geen ouders meer, zij zitten in ‘Zorg’ en samen met haar broertje moet ze het rooien. Ze werkt in de Fabriek, met wat leeftijdsgenoten. Dan verdwijnt een van haar beste vrienden in het Moeras. Hij laat voor haar een plattegrond van het Moeras achter. Moet ze hem achter na gaan? Dan blijkt dat het dorpje in gevaar is. Gevaarlijke monsters vanuit het Moeras zullen het dorpje innemen. Kunnen Vega en de anderen het dorp redden? Of is het allemaal onzin en zijn er geen monsters?

Baldacci laat met dit verhaal zien dat hij het gebied van fantasie ook verkend heeft. Het verhaal bevat veel niet-realistische elementen, waardoor je als lezer meegetrokken wordt in deze wereld. Van ‘flinters’ tijd tot vreemde wezens (garms), van magie en toverkracht tot geheime sleutels; alles kan in dit verhaal. Dat maakt het verhaal voor mij soms een beetje ‘te’. Ik hou wel van fantasie-elementen in een verhaal, maar Baldacci gebruikt er wel erg veel!

De personages in The Finisher zijn af en toe wat flat. Zowel Vega als haar broertje, als de vrienden of de leiders hebben niet echt een achtergrond. Wellicht moet dit nog in deel II komen, maar ik was graag iets meer te weten gekomen over Vega. Wat maakt haar dat ze zo is? Hoe zit ze in elkaar? Over haar weet je nog wel het meeste, maar dit had van mij wel wat meer gemogen. Ik kon me daardoor niet altijd goed met haar identificeren en dat vind ik altijd wel belangrijk in een boek. Wellicht is dit wat voor deel II?

Het plot van het verhaal boeit me deels. Het verhaal komt vrij langzaam op gang, maar na een aantal hoofdstukken gaat er echt wat gebeuren. Als lezer word je dan ook in het verhaal gezogen. Echter, het einde is voor mij heel onbevredigend. Het is overduidelijk dat dit verhaal een deel van een serie is; het is niet af. Voor mij lijkt het of het boek midden in het verhaal is gestopt. Jammer. Tegelijkertijd ook nieuwsgierig makend. Wat gaat er in deel II gebeuren? Hoe gaat het verder met Vega. Dit heeft Baldacci slim gedaan. Daarnaast maakt Baldacci gebruik een mooie spanningstechniek: je weet meer dan de lezer. Bij elk einde van een hoofdstuk weet hij een vraag te stellen of een opmerking te maken, waardoor je als lezer dingen gaat verwachten en vermoeden. Een prima keuze en het werkt erg spanning verhogend!

De stijl in het boek vond ik mooi en opvallend. Baldacci schuwt geen moeilijke woorden, waardoor het boek zeker geen makkelijk YA-boek genoemd mag worden. Vooral in het begin van het boek kom je lastigere woorden tegen. Dit remt je echter niet in het lezen. Een compliment naar de schrijver. Daarnaast worden er veel gedachten van de hoofdpersonen weergeven. Af en toe legt Baldacci, mijns inziens, iets te veel uit. Dit laat weinig ruimte over voor de lezer, iets wat ik altijd graag wel heb. Wellicht een aanpassing in deel II?

Al met al denk ik dat Baldacci een mooi eerste boek heeft geschreven. Het boek vormt een goede aanloop naar het tweede deel van de serie. Ik hoop wel dat het tweede deel iets meer diepgang, originaliteit en afronding bevat. Echter, de hoeveelheid fantasie mag van mij wel iets omlaag. Wat Baldacci zeker niet moet doen, is de verhaallijn veranderen. Ik denk dat deel II ons nog mooie dingen kan brengen!