Weer een topper

Ik vond dit boek van Suzanne Vermeer weer echt een top boek. De laatste boeken vond ik wat ‘mwa’. Maar deze las weer zo lekker weg. zoals Paul Goeken ze schreef.

Karin haar wereld staat op zijn kop als ze hoort dat ze geadopteerd is. Ze gaat naar Canada om haar stervende vader te ontmoeten, en om nog afscheid te kunnen nemen. Ze leert ook haar broer kennen.
Echter raken er kinderen vermist, en helaas ook dood gevonden.

Ik vond het boek een fijne opbouw hebben. Niet te snel, maar zeker ook niet te traag. Door dat het niet te snel ging kon ik meeleven met Karin. Wat verschrikkelijk zou het zijn als je ouders ineens niet je echte ouders blijken te zijn.
Dit boek leest als een trein, even snel een hoofdstuk lezen worden er al gauw 4 of 5. Heerlijk!