Slecht idee van Buwalda

Vorige week in begonnen, denk niet dat ik de Jaknikker over 7 jaar (of wellicht eerder?) als opwarmer voor deel 3 ga herlezen.

Van de 3 Buwalda romans wat mij betreft veruit de minste. Het is in de kern wel goed, maar te vaak erg uitgesmeerd. Daar kan ik echter verder wel mee leven.

Maar de kunstgreep vanaf pagina 456 vond ik geen verrijking, eerder een mislukking. Sterker nog, je bent eerst weer 20 pagina’s (of wellicht meer) bezig er in te komen, haalt me daarna herhaaldelijk uit het verhaal, leest daarom irritant en voegt niets toe. Ben er ook nog geen enthousiaste reacties op tegengekomen. Een misser wat mij betreft.

Wat Buwalda zelf al schrijft, een inteelt baby is over the top. Inderdaad. GTST is er niks bij. Twijfel of ik deel 3 nog ga lezen, zal uiteindelijk wel, maar waarschijnlijk niet als dat Droste effect daar ook weer in doorgetrokken wordt. Hetgeen ik wel enigszins vrees.

Zonder wat er na pagina 456 gebeurt 3,5 ster. Maar de zogenaamde briljante vondst maakt het boek een heel stuk minder. 2,5 ster.