Tragikomisch, over mensen bij wie veel in het leven mis liep

Leopold (Leo) Lenaert is een nakomeling in een groot gezin. Zijn oudste zus is 21 als Leo geboren wordt, zijn jongste broer 10. Het boek beschrijft de levensweg van Leo. Een stille jongen die erg op zichzelf is en weinig vrienden heeft. Zijn enige echte vriend is een oude bekende, Modest Verreycken komt ook in Suikerspin en in Miranda van Frituur Miranda voor. Al van Leo’s kinderjaren tot veel later keert Modest (en diens familie) terug in Leo’s leven. Als één van de weinige houvasten in Leo’s leven vol twijfel.

Leo groeit op en blijft een stille teruggetrokken figuur.
Zijn geliefde geboortedorp Lillo wordt met de grond gelijk gemaakt om plaats te maken voor uitbreiding van de Antwerpse haven. Zijn moeder sterft, zijn broer, een bekende coureur, ontspoort en raakt gebrouilleerd met zijn vader. Leo weet jarenlang niet waar zijn broer is en wat er gebeurd is. Zijn tante neemt Leo een tijdje in huis. Leo gaat werken in een psychiatrisch hospitaal en ziet daar onder welke mensonterende omstandigheden de patiënten daar leven. Eén van de patiënten is Leo’s broer. In de Tweede Wereldoorlog te werk gesteld in Duitsland waar hij een been kwijt raakt bij een bombardement. De man verliest niet alleen zijn been maar terug thuis ook zijn verstand. Zware kost, luchtig verteld.

Leo kan het nergens vinden, behalve bij zijn vriend Modest en diens familie. Er is een familiegeheim waar Leo deel van uit maakt en waar hij pas op zeer late leeftijd achter komt. Iedereen in het boek wordt ouder en takelt af. En gaat dood. Op de parking van de Aldi met een zak hondenbrokken en een tree bier, neerzijgend en dood voor ie de grond raakt. Van ziektes. Of gewoon van ouderdom.

Parallel aan Leo’s leven lees je over zijn ouders, zijn kleuurijke familieleden, het verloop van hun leven krijg je op de koop toe. Tragiek. Met de hoofdletter T. Aftakeling van de ene broer jegens hoogmoed van een andere broer die als zakenman succes kent. Zijn oudste zus, die het geluk zoekt en wiens goede zorg voor Leo telkenmale op een muur van afstandelijkheid en zwijgen van Leo stuit.

En ondertussen worden, vaak terloops, geheimen onthuld. Geheimen die Leo alleen maar nog verwarder maken en meer vragen opleveren.

Leo is verbitterd, angstig en verward. Een misantroop. Die dagdroomt over een geweer wat hij leegschiet in drukke ruimtes.

Tussen de veelal korte hoofdstukken staat vaak een ingezonden brief van ontevreden burger Leo Lenaert. Het is voor vrijwel iedereen onmogelijk contact met Leo te krijgen. Hij zoekt zelden zelf contact. Behalve met de schrijver Roger van de Velde die in de inrichting zit waar Leo werkt. Of met de zus van Modest. Of met zijn tante. Of -soms- met één van zijn broers. Voor de rest sluit Leo zich af.

Hij zit zwijgend in café het Mestputteke, leest de krant, bemoeit zich met niemand, maar hoort alles wat er gezegd wordt.
Tegen het einde is Leo volledig verward, vervuild en heeft ie moorddadige gedachten jegens een bepaalde persoon die hij verantwoordelijk acht voor de teloorgang van Lillo en van de maatschappij.

Erik Vlaminck ontmoette een Leo achtig persoon in het echt bestaande café het Mestputteke. Op die persoon is dit boek gebaseerd. Vlaminck werkte zelf in de psychiatrie en verwerkte die ervaringen in het boek en deelt een flinke steek uit aan de broeders die in naam van de Heere zogenaamd goed werk verrichtten in de psychiatrische instelling.

Vlaminck schreef ook een toneelstuk over de Vlaamse schrijver Roger van de Velde. Een man die verslaafd raakte aan pijnstillers en wegens bezit van verboden middelen in het gevang en later ook in het gesticht belandde. Ook Roger van de Velde heeft een rol in dit boek. Zo verweeft Vlaminck waarheid met fictie in een wederom fantastisch boek. De schitterende Vlaamse taal, de Vlaamse cultuur van de mens die aan de onderkant van de samenleving leeft, in een tragikomische stijl geschreven, het is een soort handelsmerk van Erik Vlaminck. Het blijft een genot de verhalen in Vlamincks Vlaamse volkse, soms ranzige universum, te lezen. En te herlezen. Hetgeen ik deed, want ik las dit boek al toen het net uit was.