Hartverwarmend

Ove is 59 jaar oud en misschien wel de meest norse man ooit. Hij heeft zeer duidelijke, onbuigzame opvattingen over goed en kwaad, over juist en fout... of het nu gaat over de correcte manier om koffie te zetten of over het merk van auto dat je bezit (alleen een Saab voor Ove!). Regels zijn nu eenmaal regels!

Na 40 jaar huwelijk is Ove vandaag werkloos en alleen, zonder zijn vrouw Sonja, die altijd de buffer is geweest tussen hemzelf en de wereld. Ove ziet de wereld in zwart-wit, terwijl Sonja kleur bracht. En dus krijgt Ove het moeilijk, vooral vanwege zijn onvermogen om het gedrag van anderen te ontcijferen, ‘nieuwkomers’ te begrijpen of ook maar enige vorm van flexibiliteit te tonen.

Maar geheel tegen zijn zin (natuurlijk!) geraakt Ove toch betrokken bij de gebeurtenissen in zijn wijk. Een zwerfkat blijft hem lastig vallen. Zijn hoogzwangere buurvrouw Parvaneh komt hem te pas en te onpas een lift vragen. Een oude vriend waarmee hij al jaren in onmin leeft, heeft zijn hulp nodig wanneer overijverige ambtenaren de man tegen zijn wil in een home willen plaatsen. Als er iets is waar Ove nog het meeste hekel aan heeft, is het aan onrechtvaardigheid. En zo, willen of niet, wordt het leven van Ove beetje bij beetje terug verweven met dat van zijn buren...

Ik geef toe, in eerste instantie was ik geen fan van Ove. Het duurde even voor ik die norse man leerde appreciëren.
Maar eerlijk… we kennen allemaal wel iemand als Ove die vindt dat hij het altijd het beste weet, en dat enkel zijn manier de goeie manier is. En als we héél eerlijk zijn, hebben we ook zelf wel allemaal een paar Ove-trekjes in ons, en kijken ook wij vaak verblind door vooroordelen en eigenzinnige meningen naar de wereld… Dit boek houdt ons een spiegel voor. Of zoals Ove het zelf zegt: “Het is moeilijk om toe te geven dat je ongelijk hebt, vooral als je al heel lang ongelijk hebt.”

En dus kwam Ove in mijn hart te zitten. Dit boek heeft me bij wijlen een beetje nors gemaakt, maar het deed me ook schaterlachen. En op het eind heb ik meer dan één traantje gelaten. Ik ben blij dat ik Ove heb mogen kennen!