Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een warm verhaal verpakt in een discutabel jasje

Marvin O. 01 oktober 2019

Regina’s tante Trientje is het type dat protesteert voor de ingang van abortusklinieken. Een dame met een sterk engagement dus, bereid meer te doen dan van veilige afstand mondelinge kritiek leveren. Onder impuls van haar tante besluit Regina zuster Kathleen op te zoeken in de VS. Deze non zat de afgelopen jaren in de gevangenis nadat ze erin slaagde een nucleaire opslagplaats binnen te dringen uit protest tegen de opslag van kernwapens. Elders, in Japan, is Yoshida een overlevende van Fukushima die hierdoor alles verloor wat hem dierbaar was. Dan is er ook nog Bonnie, geboren op een van de Marshalleilanden die door de Amerikanen niet lang na Wereldoorlog II werden gebruikt om atoomproeven te doen. Het stralingsniveau is er al decennialang zo hoog dat vele kinderen dood- of misvormd geboren worden. Tenslotte is er Hansje. Als fotografe legde ze ooit de protesten van de Dolle Mina’s vast op foto, maar nu is ze vooral een nicht van tante Trientje, en de oma van Arend. Zij brengt haar passie voor fotografie ongewild op hem over. Het is Trientjes wens om op Nederlands of Belgisch grondgebied een kerncentrale binnen te dringen, zoals zuster Kathleen, en dat brengt Regina, Yoshida, Arend en Bonnie samen om dat plan uit te voeren.    

Anne-Gine Goemans (1971) schreef Holy Trientje met als inspiratie het waargebeurde verhaal van Megan Rice die in 2012, op 82-jarige leeftijd, een nucleair complex binnendrong en hierom tot drie jaar gevangenis werd veroordeeld. Ze reisde naar de verschillende plaatsen die ook in het boek een rol spelen, zoals Fukushima, om er getuigenissen te verzamelen en indrukken op te doen, en bracht ze vervolgens samen in een deels fictief verhaal dat is opgedragen aan Goemans’ oudtante, zuster Cypriana 'Trientje' Tel.    

Goemans vangt aan met de introductie van Regina, Yoshida, Hansje en Bonnie in een eerste boekdeel. Elk personage krijgt een eigen, uitgebreid hoofdstuk waarin wordt ingegaan op de gebeurtenissen die ieder van hen gemaakt heeft wie ze nu zijn. De hoofdstukken staan helemaal los van elkaar en kunnen gelezen worden als vier aparte verhalen. Pas in het tweede deel, dat ongeveer halverwege begint, komen de hoofdrolspelers samen en gaan ze over tot het plannen en uitvoeren van een protestactie.    

De vier introducties zijn boeiende verhalen die een groot inlevingsvermogen bij de schrijfster verraden. Kernenergie staat altijd centraal, maar dat onderwerp wordt behandeld met oog voor de culturele achtergrond van de personages. Vooral bij de verhalen van Yoshida en Bonnie valt dat op omdat zij uit een heel andere cultuur stammen dan de onze. Een Japanner op een afgelegen boerderij bekijkt de natuur om hem heen anders dan een Amerikaan of Nederlander en heeft een ander levensritme, en de vier verhalen diepen deze verschillen perfect uit. Het levert telkens een andere sfeer en dynamiek op en dat maakt het boek heel gevarieerd.    

In het tweede boekdeel is het vooral de interactie tussen een drietal figuren die garant staat voor de beklijvende momenten. Regina die zorgt voor haar dementerende vader is daar een voorbeeld van, maar ook Yoshida’s stille smachten naar menselijke warmte komt mooi tot uiting. Het plannen van de protestactie zelf is minder interessant. De personages komen te makkelijk bij elkaar en het plannen van de actie verloopt te vlot. Kernenergie was oorspronkelijk belangrijk voor het verhaal, maar houdt de emotionele doorontwikkeling van de karakters nu tegen.   

De titel en de felrode cover zijn opvallend en zullen niet iedereen kunnen bekoren. Zonde als lezers het boek daarom voorbij zouden lopen in de boekhandel, want Goemans verstaat de kunst van het vertellen. Ze weet de mens achter elk personage te vatten en brengt met een sterk eerste deel en een minder sterke maar nog altijd geslaagde tweede helft krachtig over wat de impact van kernenergie kan zijn als de dingen fout lopen en hoe mensen altijd naar contact met elkaar blijven verlangen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marvin O.