Will wel of net niet?

Will Grayson, Will Grayson.

Will Grayson Will Grayson is een apart boek. Zowel geschreven als inhoudelijk. Hoewel door de duidelijk verschillende schrijfwijzen de beide personages goed uit elkaar te houden zijn, had ik persoonlijk best veel moeite om in het verhaal te komen. John Green gebruikte in dit boek extreem lange zinnen en gebruikte veelvuldig in zinnen het woordje 'and' zodanig veel dat het soms storend was. David Levithan gebruikte voor zijn deel van het boek geen hoofdletters, en niet dat ik van de taal politie ben(maak zelf genoeg fouten), had ik toch het gevoel dat ik constant drukfouten zat te lezen.
Het verhaal kwam wat traag op gang maar nadat de ontmoeting heeft plaatsgevonden loopt het verhaal wat vlotter. Ondanks dat het door twee verschillende auteurs is geschreven loopt het verhaal wel goed in elkaar over. Zodra je gewend bent aan beide schrijfstijlen leest het makkelijk weg. Er worden maatschappelijke kwesties aan bod gebracht waaronder het homoseksueel zijn, dit wordt mooi en leuk gebracht. Ook wordt depressie aangekaart al had dat stuk van het verhaal wel wat meer diepgang mogen krijgen, dit gaf toch een afbreuk aan het verhaal. Het is een leuk boek om te lezen maar als eerste boek van John Green zal ik het niet aanraden, omdat de kans groot is dat je zijn andere boeken geen kans geeft. Het is een apart geschreven verhaal maar wel de moeite waard.