Prachtige aanvulling op de Hongerspelen

Wat was ik blij om dit boek te lezen. De Hongerspelen horen bij mijn favoriete boeken, en nu is er een prequel.Ik was wel even benieuwd hoe ik het boek in het Nederlands zou vinden, aangezien ik de trilogie in het Engels heb gelezen. Maar daar had ik me geen moment zorgen om hoeven maken. Het boek leest lekker vlot en daarnaast is het toch een ander soort verhaal. De opbouw van de hoofdstukken spraken mij erg aan, ik wilde altijd doorlezen naar het volgende hoofdstuk.

Het is de tiende Hongerspelen en Coriolanus Snow is 18, studerend en wordt aangesteld als mentor van een van de tributen. Na de oorlog heeft zijn familie het moeilijk. Dit is zijn kans, om de status die zijn familie ooit had, weer terug te krijgen. Maar het zit hem niet mee.
Je krijgt een interessante inkijk in het hoofd van Snow. Hoe hij denkt en hoe belangrijk die macht en status, die ze ooit als familie hadden, voor hem zijn. Zijn handelingen zijn extreem egoïstisch. Het wordt steeds duidelijker hoe narcistisch Snow is.
Daarnaast vond ik de wetenswaardigheden rondom de oorlog, en het tot stand komen van de Hongerspelen interessant. Ik had behoorlijk wat aha momenten, daar ik de trilogie gelezen heb. Met deze wetenswaardigheden en een inkijk in het hoofd van Snow, staat het herlezen van de Hongerspelen ook op mijn to do lijstje.