Onderhuids en onvoorspelbaar Drenkman grijpt je bij de keel.

Frank Peters levert met Drenkman een indringende psychologische thriller af die je langzaam maar zeker onder je huid voelt kruipen. Wat begint als een ogenschijnlijk toevallige hereniging tussen een teruggetrokken landgoedeigenaar en een ambitieuze regisseur, mondt uit in een angstaanjagende zoektocht langs de randen van wetenschap, ethiek en de menselijke psyche.

Het verhaal ontvouwt zich in een sfeer van constante dreiging, waarbij de mysterieuze paddenstoelen en het farmaceutisch complot niet alleen een bron van gevaar vormen, maar ook symbool staan voor het giftige web waarin de personages verstrikt raken. Rik Wolters is een gelaagd hoofdpersonage: gekweld door zijn verleden, kwetsbaar in het heden, en tot alles bereid om de waarheid te achterhalen. Zijn persoonlijke reis loopt naadloos samen met de plot vol hallucinaties, manipulatie en verborgen motieven.

Peters’ stijl is trefzeker en beeldend, met zinnen die soms poëtisch en dan weer messcherp zijn. De afwisseling tussen verstilde momenten en adembenemende spanningsopbouw houdt de lezer alert, terwijl de thematiek rond verlies, schuld en identiteit de thriller een dieper, haast filosofisch karakter geeft.

Drenkman is geen hapklare thriller, maar een boek dat vraagt om aandacht en die dubbel en dwars beloont. Wie zich durft onder te dompelen in deze duistere wereld, komt boven met meer vragen dan antwoorden. En dat is precies de kracht ervan.