De stille kracht van verbinding: een waardig slot van de Norah-trilogie.

Met Ruimte brengt Elje Van Turennout een waardige, ingetogen afsluiting van de Norah-trilogie. In deze laatste roman dansen Norah en Marc in een subtiele, haast intieme choreografie rondom hun verleden, hun families en de schaduwen die ze met zich meedragen. Wat begint als een “ja” op een voorstel, ontvouwt zich langzaam tot een zoektocht naar verbinding in het licht van trauma, herinnering en hoop.

Van Turennout schrijft met een bijna meditatieve precisie. Elk woord lijkt gewogen, elke scène ingebed in een gelaagde emotionele werkelijkheid. De liefde tussen Norah en Marc is geen cliché liefdesverhaal — eerder een langzaam ontkiemende ruimte waarin kwetsbaarheid en kracht elkaar afwisselen. De verborgen verhalen van beide personages, zorgvuldig opgebouwd in de eerdere delen Lichter en Uitzicht, krijgen in Ruimte hun uiteindelijke weerklank.

Wat dit boek bijzonder maakt, is de manier waarop het thema ‘ruimte’ meer is dan een titel: het is een fundament. Ruimte om te zijn wie je bent, ruimte om te falen, te herstellen, en ruimte om een ander toe te laten in het hart van je geschiedenis. Van Turennout legt feilloos bloot hoe liefde niet altijd redt, maar wel draagt — en hoe heling soms ontstaat uit de moed om het onuitgesprokene aan te kijken.

Ruimte is geen roman voor wie op zoek is naar snelle spanning of romantische voorspelbaarheid. Het is een boek voor wie durft stil te staan, te voelen, en te kijken naar de complexiteit van menselijke relaties. Een waardige afsluiter van een trilogie die geen groots vuurwerk nodig heeft om diep te raken. Een stille triomf.