Een aangrijpende inkijk in de kwetsbare realiteit van adoptie.

Elle Dolores Heirman levert met Ad Vitam een rauwe, emotionele en bijzonder eerlijke roman af die je niet onberoerd laat. Het verhaal van Fran en Steven, een doorsnee koppel met een onvervulde kinderwens, raakt meteen een gevoelige snaar. Hun jarenlange strijd om zwanger te raken en de daaropvolgende hobbelige weg richting adoptie vormen het fundament van deze meeslepende vertelling.

Wanneer de negenjarige Dylan in hun leven komt, lijkt hun droom eindelijk werkelijkheid te worden. Maar wat volgt, is geen sprookje, het is een complexe dans van hoop, frustratie, onbegrip en verdriet. Dylan is geen leeg blad; hij draagt een verleden met zich mee, inclusief een sterke band met zijn biologische moeder. Zijn woorden zoals in het fragment waarin hij dreigend aankondigt Fran achter te laten snijden diep en maken duidelijk dat liefde en wilskracht soms niet genoeg zijn.

Wat dit boek zo bijzonder maakt, is de menselijke gelaagdheid van alle betrokkenen. Heirman schetst geen helden of schurken, maar echte mensen met echte gevoelens. Fran en Steven worden geconfronteerd met hun grenzen, hun angsten en hun onmacht. Dylan is niet 'moeilijk', hij is een kind in de knoop, op zoek naar houvast in een wereld die hem keer op keer ontglipt.

Ad Vitam is geen lichtvoetige roman. Het is een spiegel, een aanklacht en een troost tegelijkertijd. Heirman slaagt erin de lezer mee te nemen in een wereld die zelden zo openhartig wordt beschreven. Dit is geen verhaal over het 'redden' van een kind, maar over wat het betekent om ouder te willen zijn en wat het kost als die droom begint te barsten.

Ad Vitam is een beklijvend boek dat je met een krop in de keel achterlaat. Een aanrader voor wie literatuur zoekt die durft te schuren én te raken.