Lezersrecensie
Liefde als valstrik.
In Een perfecte illusie duikt Annette van Luyk in een onderwerp dat voor velen ongemakkelijk dichtbij komt: online datingfraude. Wat begint als een persoonlijke tragedie van een vrouw die haar hart (en spaargeld) verliest aan een online geliefde, groeit uit tot een spannende en onthullende reis naar het hart van digitale oplichting in Afrika.
Hoofdpersoon Ellen is geen naïef meisje, maar een volwassen vrouw met levenservaring, wat haar val des te schrijnender maakt. Wanneer haar roze wolk uiteen spat en de realiteit hard binnenkomt, zou men verwachten dat ze zich terugtrekt in schaamte en verdriet. In plaats daarvan veert ze terug, gedreven door een mengeling van woede, rechtvaardigheidsgevoel en een drang tot begrip. Deze transformatie van slachtoffer tot vastberaden zoeker naar waarheid is één van de sterkste kanten van het boek.
De reis naar Ghana tilt het verhaal naar een hoger niveau. Van Luyk beschrijft de omgeving, cultuur en de wereld van de ‘Sakawa-boys’ met een scherp oog voor detail, zonder in clichés of zwart-witdenken te vervallen. Ze laat zien dat achter elke dader ook weer een verhaal schuilgaat, zonder hun daden te vergoelijken. Dat geeft de roman diepgang en maakt het meer dan alleen een spannend verhaal, het is ook een confrontatie met wereldwijde ongelijkheid, digitale kwetsbaarheid en menselijke behoefte aan liefde en erkenning.
Wat Een perfecte illusie zo overtuigend maakt, is de persoonlijke toon. Je voelt dat Van Luyk weet waarover ze schrijft de emoties zijn rauw, de onzekerheid tastbaar, en de dreiging die Ellen ervaart in een onbekend land is indringend zonder sensationeel te zijn. Tegelijkertijd leest het boek vlot, bijna als een thriller, waarbij je telkens wilt weten wat Ellen nu weer ontdekt, en of ze uiteindelijk gerechtigheid of in elk geval rust zal vinden.
Een perfecte illusie is een meeslepende en actuele roman die het taboe rond digitale liefdesoplichting doorbreekt. Het is zowel een waarschuwing als een eerbetoon aan de veerkracht van vrouwen die durven op te staan, ook als ze gevallen zijn.
Hoofdpersoon Ellen is geen naïef meisje, maar een volwassen vrouw met levenservaring, wat haar val des te schrijnender maakt. Wanneer haar roze wolk uiteen spat en de realiteit hard binnenkomt, zou men verwachten dat ze zich terugtrekt in schaamte en verdriet. In plaats daarvan veert ze terug, gedreven door een mengeling van woede, rechtvaardigheidsgevoel en een drang tot begrip. Deze transformatie van slachtoffer tot vastberaden zoeker naar waarheid is één van de sterkste kanten van het boek.
De reis naar Ghana tilt het verhaal naar een hoger niveau. Van Luyk beschrijft de omgeving, cultuur en de wereld van de ‘Sakawa-boys’ met een scherp oog voor detail, zonder in clichés of zwart-witdenken te vervallen. Ze laat zien dat achter elke dader ook weer een verhaal schuilgaat, zonder hun daden te vergoelijken. Dat geeft de roman diepgang en maakt het meer dan alleen een spannend verhaal, het is ook een confrontatie met wereldwijde ongelijkheid, digitale kwetsbaarheid en menselijke behoefte aan liefde en erkenning.
Wat Een perfecte illusie zo overtuigend maakt, is de persoonlijke toon. Je voelt dat Van Luyk weet waarover ze schrijft de emoties zijn rauw, de onzekerheid tastbaar, en de dreiging die Ellen ervaart in een onbekend land is indringend zonder sensationeel te zijn. Tegelijkertijd leest het boek vlot, bijna als een thriller, waarbij je telkens wilt weten wat Ellen nu weer ontdekt, en of ze uiteindelijk gerechtigheid of in elk geval rust zal vinden.
Een perfecte illusie is een meeslepende en actuele roman die het taboe rond digitale liefdesoplichting doorbreekt. Het is zowel een waarschuwing als een eerbetoon aan de veerkracht van vrouwen die durven op te staan, ook als ze gevallen zijn.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mery Todde
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
